|
Welcome to Las Vegas. |
Leaving Las Vegas. Wanneer we 's avonds landen in Harry Reid International Airport in Las Vegas, zijn we al 24u wakker. Bij het autoverhuurbedrijf wacht ons meteen een verrassing: ze zitten nogal krap met hun 'one ways' en stellen ons een gratis upgrade naar een Lamborgini voor. Maar wanneer blijkt dat we door Utah gaan touren, wordt prompt van het voorstel afgezien. Met een minder opzichtige Toyota Rav rijden we tenslotte de garage uit, richting strip waar we inchecken in Flamingo, het oudste hotel van de stad. Onze kamer op de 20e verdieping kijkt uit op de High Roller, het grootste reuzenrad van de VS, en de imposante Sphere, de nog recente indrukwekkende concertzaal van Las Vegas.
|
Las Vegas by night. |
Slapen is niet aan de orde voor we de higlights van de artificiële woestijnstad hebben afgevinkt. Het wordt een urenlange wandeling langs decadente spots als Palazzo, the Venetian, Caesars Palace, Bellagio en Paris. Na een (te) korte nacht vertekken we 's morgens vroeg richting Utah. Leaving Las Vegas verloopt minder vlot dan we hadden gehoopt wanneer het gps-signaal net voor de strip wegvalt. Maar een vriendelijke passant - opgeschrikt door ons gevloek - loodst ons feilloos naar de Interstate 15. Na een ontspannen koffiestop in Eagles Landing, Arizona, rijden we iets voor de middag Utah binnen.
"Een vriendelijke passant - opgeschrikt door ons gevloek - loodst ons feilloos naar de Interstate 15."
|
Snow Canyon State Park. |
The Sundance Kid. Behalve de ‘Mighty Five’, de befaamde nationale parken, telt Utah meer dan 40 staatsparken die minder bekend, maar een bezoek méér dan waard zijn. In Ivins, bij Saint-George, rijden we Snow Canyon State Park binnen, een geologisch fenomeen van rode en witte Navajo rotsen, bezaaid met zwarte lavastenen. We verkennen het park per fiets, geladen met een rugzak vol water én een grote tube zonnecrème, twee essentiële zaken voor wie erop uittrekt in Utah. De fiets gaat aan de kant bij Hidden Pinyon, één van de vele hike trails in het park. De wandeling voert ons naar het hart van de canyon, waar we getrakteerd worden op de mooiste uitzichten.
|
Petrified Dunes, Snow Canyon State Park. |
We ontdekken er ook fascinerende planten zoals de banana- en Utah yucca en Mormon tea. Op onze tweede hike combineren we de Butterfly- en Petrified Dunes trail en klauteren we over de steile 'versteende duinen' die Snow Canyon typeren. Het is het decor van Butch Cassidy and the Sundance Kid, de iconische western met Paul Newman en Robert Redford uit 1969 waarvan vele scenes hier werden opgenomen. Wat ons intrigeert, is dat de twee outlaws ook echt in het Mormoonse Utah leefden en nooit gevat werden. Een ontspannen picknick in het park maakt het plaatje compleet. Ons eerste staatspark wordt afgevinkt.
"Snow Canyon SP is het decor van Butch Cassidy and the Sundance Kid, de iconische western met Paul Newman en Robert Redford."
|
Watchman Trail, Zion National Park. |
Zion NP. De weg van Saint-George naar Zion National Park wordt pas écht interessant in de buurt van Springdale waar imposante bergen als de Watchman hoog boven het stadje uitrijzen. Nadat we onze koffers hebben gedropt in Cable Mountain Lodge, pikken we twee huurfietsen op. Zion is ons eerste en één van de meest spectaculaire nationale parken van Utah en enkel te voet, met een shuttlebus of per fiets te verkennen. We volgen de Zion Canyon Scenic Drive Cycling Route waar we de fiets al na enkele minuten aan de kant gaat voor de Watchman Trail, een 5 km lange hike die behoorlijk bergop gaat. Onder een brandende zon - schaduw is er niet - beklimmen we het smalle rotsachtige pad dat naar een uniek viewpoint leidt, waar we tijdens een picknick van een magistraal uitzicht genieten op de Watchman, de Lower Zion Canyon en Springdale.
|
Emerald Pools, Zion National Park. |
De fietsen gaan een tweede keer aan de kant voor de Emerald Pools, een berghike die ons naar drie boven elkaar liggende poelen met watervallen voert. Ook hier moeten we af en toe een tandje bijsteken, maar het waanzinnig mooie uitzicht op de Great White Throne, Angels Landing en Cable Mountain maakt de inspanning meer dan goed. Voor Angels landing, niet geschikt voor mensen met hoogtevrees, heb je een permit nodig, maar een minstens even spectaculair alternatief is de klim naar het fenomenaal mooie Observation Point. Na een korte koffiepauze op het terras van Zion Lodge fietsen we verder langs de Zion Canyon Scenic Drive, door een weelderig groen landschap omgeven door torenhoge bergen. Bij Big Bend, een spectaculaire bocht in de Virgin Rivier waar de zeldzame Californische condor het luchtruim domineert, voelen we ons klein en nietig tussen deze imposante rode bergen die de grootsheid van de natuur nog maar eens in de spotlights zetten. Een laatste stop houden we bij de Tempel van Sinawava, een natuurlijk amfitheater uitgesleten door de Virgin, rivier waar de meest originele hike van het park vertrekt: the Narrows.
|
Big Bend, Zion National Park. |
The Narrows, geen zondagsuitje. 's Ochtends vroeg nemen we de eerste shuttlebus naar de Tempel van Sinawava waar de Virgin rivier verdwijnt in de 25 km lange Narrows, een smalle en meteen de meest indrukwekkende slotcanyon van Zion, die met rotswanden die 600m hoog oprijzen, z'n naam alle eer aandoet. Voor ons vertrek hebben we ons geïnformeerd of er vandaag een kans bestaat voor eventuele flash floods, waardoor de canyon in no time helemaal kan onderlopen. Dat is gelukkig niet het geval. Het wordt ook in het Park zelf aangegeven of er gevaar dreigt of niet, maar we krijgen groen licht.
|
The Narrows, Zion NP. |
We banen ons dus met een gerust hart een weg door de rivier, waar we beginnen met simpele natte voeten, maar waar het water al snel tot boven onze knieën komt. Na enkele honderden meters, terwijl we evenwichtsoefeningen houden over hobbelige, gladde keien, reikt het water inmiddels tot nét onder onze oksels. Gelukkig is dat maar voor een kort stuk. Na elke bocht doemt een nieuw, adembenemend uitzicht op met wisselende, levendige kleuren van de spectaculaire rotsformaties. Het lijkt of we ons een weg banen door een schilderij, maar een zondaguitje is het allerminst.
"In the Narrows lijkt het of we ons een weg banen door een schilderij, maar een zondaguitje is het allerminst."
|
Canyon Overlook Trailhead, Zion NP. |
Verbazende panorama's. Vanuit het zonovergoten Springdale volgen we Zion Park Blvd, een panoramische weg die in oostelijke richting naar Mount Carmel slingert. Net na de Mt. Carmeltunnel zetten we de wagen aan de kant voor (alweer) een hike: de Canyon Overlook Trailhead. Ook deze wandeling bijt af en toe in de kuiten, maar het uitzicht bij de overlook, waar we vanaf een duizelingwekkende hoogte de immense canyon overzien, moet één van de spectaculairste van heel Utah zijn. Op de weg naar Mount Camel duikt er achter elke bocht een nieuw, verbazend mooi landschap op, waaraan fotografen als wij onmogelijk voorbij kunnen rijden.
|
Zion Park Boulevard. |
Niet alleen panorama's, ook dieren vertragen de rit. De kudde wilde dikhoornschapen die met het grootste gemak over de steile Checkerboard rock klauteren, houden ons zelfs een uur in de ban. Enkele rammen, waarvan de hoorns tot wel 14kg zwaar kunnen worden, zorgen voor een kleine verkeersopstopping op de weg. Kort na de middag bereiken we Mount Carmel. Na een snelle lunch onderweg installeren we ons in Zion Mountain Ranch, een authentieke ranch in de uitgestrekte prairies rond Mount Carmel, waar we begroet worden door een kudde bizons, die we de volgende ochtend uitgebreid terug zien. Dus we springen meteen weer onze 4x4 in voor een trip naar Kanab, een stadje op de grens met Arizona.
"Het duizelingwekkende uitzicht op de Zion Canyon moet één van de spectaculairste van heel Utah zijn."
Little Hollywood. Kanab heeft een hoog 'Old West' gehalte en is sinds 1924 het decor van een lange reeks westerns. Vooral bij de oudere inwoners ligt de tijd dat Clint Eastwood, John Wayne en Charleton Heston er rondliepen in hun stoere cowboy-outfit en een sigarettenpeuk in de linkermondhoek nog fris in het geheugen. Vele onder hen hebben zelfs nog gefigureerd in die films. Ook vandaag nog. Het 'Old West' verhaal van Kanab komt tot leven in het Little Hollywood Museum dat ons naar de verlaten filmsets van weleer voert. Wij verkennen Kanab met Justin, de doorwinterde gids van Expedition Kanab. Met zijn solide ATV rijden we door het soort landschap waar je ieder moment een stereotype 'cowboys-indianen clash' verwacht. Deze native Americans hebben hun sporen hier trouwens veelvuldig nagelaten. Tot de komst van de kolonisten leefden in en rond Kanab veel stammen waarvan de Paiute, Navajo en Moquis de bekendste zijn. We stappen af bij een oude Paiute schuilplaats waar we nog restanten van gebruiksvoorwerpen vinden en enkele oude petrogliefen kunnen bewonderen. Uit een verborgen meer in een grot wat verderop, haalden ze hun water.
|
The Great Chamber, Kanab. |
Een off-road vehicle zoals onze ATV is onmisbaar voor wie dit uitgestrekte woestijnlandschap van Kanab wil verkennen. Justin is er erg bedreven mee en scheurt aan een pittige snelheid door het rulle zand terwijl een lange stofwolk achter ons opwaait. In de verte rijst een eenzame berg boven het platte landschap uit: Cutler Point, onze volgende halte. Een korte maar zeer steile hike bergop brengt ons bij een van de meest iconische plekken van Kanab: Cutler Cove, alias the Great Chamber. Deze 60m brede, door wind gevormde alkoof in de berg, is een erg fotogenieke plek, niet in de laatste plaats voor de textuur van de gele en zachtroze tinten zandsteen. Ook het uitzicht over het uitgestrekte Plateau van Kanab is op z'n minst spectaculair.
|
Peek-a-Boo Canyon, Kanab. |
Het valt ons plots op dat we al uren alleen ronddolen in dit uitgestrekte gebied. In de wijde omtrek is geen levende ziel te bekennen, we hebben Kanab met z'n typische westernlandschappen helemaal voor ons alleen. Ook bij de populaire Peek-a-Boo canyon is geen mens te zien. De ravage die een enorme flashflood enkele dagen eerder aanrichtte is nog overal zichtbaar. Justin was er getuige van. Maar zoals altijd heeft hij ook vandaag het risico gecheckt en kunnen we veilig de rode canyon in. De Peek-a-Boo Canyon wordt wel eens vergeleken met de bekende Antelope Canyon in Arizona, minder spectaculair, dat wel, maar ook minder druk en de toegang is gratis.
|
Peek-a-Boo Canyon, Kanab. |
We wandelen in de smalle canyon tussen torenhoge wanden in zowat alle tinten rood. Af en toe belemmeren rotsblokken en hout ons pad, het is de erfenis van talloze flash floods die hier gedurende jaren zijn doorgetrokken. Op sommige plekken is de canyon zo smal dat we met één been tegen elke wand omhoog kunnen klauteren. Terug in Kanab City zijn we toe aan een goede koffie en die vinden we, op aanraden van Justin, bij Willow Canyon Outdoor. Dit gezellige winkeltje vol outdoor spullen en boeken wordt gerund door de sympathieke Charlie, die ook nog een uitstekende barrista blijkt. De heerlijke maaltijd in Cordwood, het restaurant van Zion Mountain Ranche, is een mooie afsluiter van alweer een dag on the road in dit geologische utopia.
"Op sommige plekken is de canyon zo smal dat we met één been tegen elke wand omhoog kunnen klauteren."
Wordt vervolgd...
© DICHTBIJ & VER WEG 2024
Deze reportage kwam tot stand i.s.m. en werd gesponsord door: Joker Reizen met de steun van Visit Utah.
OVER JOKER:
In tegenstelling tot wat iedereen denkt biedt Joker Reizen niet enkel jongerenreizen en groepreizen aan, maar ook individuele reizen op maat. Joker heeft echt een breed scala van individuele reizen, zoals roadtrips door de VS met bijzonder uitgewerkte roadbooks. Maar ook elders in de wereld bieden ze roadtrips aan met een huurwagen, camper of campervan voor koppels, gezinnen en vriendengroepen. De focus van Joker ligt op slow travel met extra tijd voor bijzondere excursies en overnachtingen in originele hotels op unieke locaties. De rondreis die we maakten is gebaseerd op 'The Utah Explorer' en kan je in detail te bekijken op www.joker.be/utah Boeken en info: online@joker.be
TIPS:
* Veiligheid. De temperaturen kunnen hoog oplopen in de parken van Utah en vaak er is weinig tot geen schaduw. Een parkwachter vertelde ons dat de meeste interventies die in de parken gebeuren geen slangenbeten, schorpioenensteken of vallende stenen betreft, maar deshydratie. Zorg daarom dat je steeds voldoende drinkwater meeneemt op je hikes. De parken raden 1 liter water per uur aan, al deden wij het met iets minder. Omdat er weinig schaduw is, is ook zonnecrème is onmisbaar item dat standaard in je rugzak hoort te zitten.
* Park fees: Zowel in de nationale als de staatsparken betaal je entree. In de meeste staatsparken liggen de bedragen doorgaans lager dan de national parken. Wie meedere nationale parken wil aandoen schaft zich best de America The Beautiful Park Pass aan. Deze pas kan je kopen bij de ingang van alle nationale parken, kost 80 dollar en geeft één wagen (met passagiers) of een groep van max. 4 personen een jaar lang toegang tot alle nationale parken in de VS. Deze pas is niet gelding in de staatsparken.
Geen opmerkingen