CHIQUE TRADITIONEEL: ROMANTIK HOTEL HIRSCH, SONNEBÜHL

De affiniteit van de Windhösels met hun heimat straalt af van het viersterrenhotel dat ze runnen in Sonnenbühl, een stille uithoek in de Schwabische Alb. Al drie decennia lang doen ze er onverstoorbaar hun ding: gasten verwennen met het beste wat de regio te bieden heeft. Met 15 charmante kamers en twee toprestaurants is Hirsch een waardige telg in de grote Romantik Hotel familie. Want het hoeft niet altijd hip en trendy te zijn.

Romantik Hotel Hirsch.

You can call me Al. Geen hip of trendy decor dit keer: Romantik Hotel Hirsch in Sonnebühl zweert bij een oertraditioneel, Duits interieur. De wortels van Gerd en Silke Windhösel, de eigenaars, hebben zich diep in de cultuur en de tradities van de Schwäbische Alb verankerd. En dat merken we. Het koppel is al de derde generatie die aan het roer van Hirsch staat, dat sinds 1904 diverse transformaties onderging. Vandaag beschikt het hotel over 13 kamers en twee suites, in een aangenaam intiem kader, waardoor het aanvoelt alsof we bij familie of goede vrienden komen logeren. De sterke verbondenheid met hun heimat uit zich niet alleen in het interieur, maar ook in de voortreffelijke keuken van Hirsch.

Romantik Hotel Hirsch: Himmelberg Suite.

Wanneer we 's avonds na een lange rit vanuit Bayreuth in het hotel toekomen, krijgen we in de Dorfstube, één van de twee hotelrestaurants, traditionele gerechten uit de Swäbische Alb geserveerd. De Sekachforel met snijbiet en linzen als starter en het hoofdgerecht, een traag gegaard Alb-Wagyu rugstuk met rodewijnsaus gaan er vlot in, de Chardonnay uit de Bodensee nog iets vlotter. Het eten in de Dorfstube mag dan oertraditioneel zijn, dat er een getalenteerde chef in de potten roert is duidelijk. Wie net zoals wij onder de indruk was van hun kookkunsten, was koning Albert II die hier ooit verbleef. 'You can call me Al,' zei hij ludiek tegen Gerd, die onze vorst een bijzonder sympathiek man vond. Albert gaf alvast het goede voorbeeld, want Belgen komen nog niet massaal naar Sonnenbühl afgezakt. Tot nader order zijn het vooral Zwitsers en Duitsers zelf die er het mooi weer maken.

"'You can call me Al,' zei Koning Albert II tegen Gerd, die onze vorst een bijzonder sympathiek man vond."

Schloss Lichtenstein.

Van hoogtepunt naar hoogtepunt. Toegegeven, de Schwäbische Alb is voor ons nog onontgonnen terrein. Met een handvol tips van Gerd en Silke trekken we erop uit en als gast van Romantik Hotel Hirsch kan dat zelfs heel voordelig. Want wie hier logeert, krijgt automatisch een Alb Card die gratis toegang verschaft tot álle bezienswaardigheden van de regio. Op slechts enkele kilometers van het hotel zetten we een stap terug in de tijd in Schloss Lichtenstein, een kasteel met een hoog Disneygehalte, gebouwd op een 820m hoge rots. Graaf Wilhelm van Würtemberg, de overgrootvader van de huidige eigenaar, liet in 1840 dit middeleeuws ogende kasteel optrekken op de ruïnes van een 14e eeuwse burcht. Vooral de ridderzaal en de slotkapel met haar prachtige fresco's en een altaarstuk beschilderd door Micheal Wolgemut, de mentor van Albrecht Dürer, zijn bijzonder indrukwekkend.

Burg Höhenzollern.

We rijden van het ene letterlijke hoogtepunt naar het andere. Na een uurtje bereiken we Burg Hohenzollern, het legendarische kasteel op de 885m hoge Zollernberg. Een bezoek aan Burg Hohenzollern is een must en niet in de laatste plaats voor het spectaculaire 360° panorama over de Zollernalb regio, met uitzichten bij helder weer tot wel 100 km ver. De Höhenzollerndynastie, die tot op de dag van vandaag het kasteel bezit, gaat maar liefst 10 eeuwen terug in de tijd. Het oorspronkelijke middeleeuwse kasteel werd in de 15e eeuw tijdens de oorlog met de Schwäbische Vrijstaten vernield, maar tussen 1850 en 1867 terug opgebouwd in neogotische stijl. Blikvangers zijn de twee gothische kapellen, één katholieke en één protestantse, met kleurrijke fresco's en glas-in-loodramen. De kasteelcollectie bevat o.a. elegant porselein, fraai zilverwerk, een immense collectie schilderijen en hun twee pièces de résistance: de kroon van de Pruise koning en het uniform van Frederik II.

Karls- und Bärenhöhle: sporen van vele duizenden jaren leven.

In het hol van de beer. Niet alles in de Schwäbische Alb ligt op grote hoogte. Het landschap, gevormd door 600 tot 1000m hoge bergen, heeft ook haar ondergrondse geheimen. Eén ervan is de Karls- und Bärenhöhle, twee aanpalende grotten die miljoenen jaren oud zijn. Ze werden respectievelijk in 1834 en 1949 per toeval ontdekt. Via een trap dalen we 30m af naar een kille, wat mysterieuze ondergrondse wereld vol stalagmieten en stalactieten, maar ook sporen van leven. Hier en daar liggen berenbeenderen, een opgezet berenskelet maakt zelfs een griezelige indruk. Bij de ontdekking van de grotten was het vast nog akeliger, want er werden ook heel wat menselijke skeletten teruggevonden, want vermoedelijk deden de grotten tijdens de pestepidemie in de 17e eeuw dienst als massagraf. Tot onze verbazing merken we ook moderne menselijke activiteit: wijnbouwers uit Metzingen laten er hun 'Bärenhöhlenwein' rijpen in eiken vaten in een constante luchtvochtigheid en dito temperatuur van 7° C. Terug in het hotel vertelt Gerd ons dat de wijn, een cuvée van cabernet dorsa en cabernet mitos, een overweldigend succes kent.

"Hier en daar liggen berenbeenderen, een opgezet berenskelet maakt zelfs een griezelige indruk."

Sterrenchef Gerd Windhösel: koken op niveau heeft niks met show en glamour te maken. (© Romantik Hotels)

High end cuisine. Gerd en Silke worden in hun dagelijkse bezigheden bijgestaan door hun twee dochters die af en toe een handje toesteken. Gerd bestiert de keuken én de moestuin. Al meer dan 29 jaar kan hij onafgebroken rekenen op een Michelinster voor z'n restaurant 'Hirsch' waar streekproducten uit de Schwäbische Alb de basis vormen voor verfijnde gerechten. 'Koken op niveau heeft niks met show en glamour te maken, wel met kwaliteit en smaak,' zegt Gerd. 'Ik doe mijn ding en niemand moet me zeggen het moet, ook niet Michelin. Ik streef geen high-end cuisine na, maar wil met zorgvuldig geselecteerde locale producten hoogstaande gerechten serveren.' Vlees van het Wagyurund, verse Albforel en snoekbaars, lam van een echte herder, kwaliteitsgevogelte, groenten en fruit, zelfs safraan koopt hij lokaal.

Restaurant Hirsch, Sonnenbühl.

Ook twee wijnen die hij in zijn restaurants serveert, dragen Gerds signatuur. Zo assembleert hij zelf een rode en een witte wijn in samenwerking met wijnbouwers uit respectievelijk Stuttgart en de Bodensee, exclusief voor z'n restaurants. 's Avonds heeft Gerd een viergangenmenu voor ons klaargestoomd met als starter heerlijke zalmforel uit de Lauchert rivier. De hoofdgerechten, snoekbaars met asperges en saffraan uit de Alb én Alblam met wortelgroenten zijn van een buitengewone finesse. Gerds vrouw Silke serveert er met veel kennis aangepaste wijnen bij. Wanneer ze met een fles beerenauslese komt aanzetten, weten we dat het dessert eraan komt. De zoete fantasie van aardbeien en rabarber is de perfecte afsluiter van... een koningsmaal zou Albert gezegd hebben.

"Al meer dan 29 kan Gerd onafgebroken rekeken op een Michelinster voor Hirsch."

Restaurant Hirsch: dineren op sterrenniveau met locale ingrediënten.

De dierbare natuur. Na een lekker ontbijt op het mooie tuinterras van het hotel, maken we ons op om terug naar Brussel te rijden. Net wanneer we afscheid willen nemen van de Windhösels, wil Gerd ons nog persé zijn favoriete plekje in Sonnenbühl laten zien. Samen rijden we naar de Bolberg, met 881m de hoogste berg van Landkreises Reutlingen. Op het uitzichtpunt genieten we van een onwaarschijnlijk mooi panorama. In het noorden zien we de 216m hoge zendmast van Stuttgart, aan de zuidkant ontrolt zich een groen bomentapijt zover ons oog reikt. Bij extreem helder weer zou je van hieruit zelfs de Zwitserse Alpen kunnen zien. Hoewel Gerd de Bolberg wellicht al vaak bezocht heeft, geniet hij duidelijk van de plek. 'De natuur is veruit het dierbaarste van de Schwäbische Alb,' besluit hij. Wijze woorden van een gastvrij man vol liefde voor z'n streek.

"De natuur is veruit het dierbaarste van de Schwäbische Alb."