Terug in Moskou wachtte Natasha me met een stralende glimlach op. Toen ik meteen een ticket boekte voor de eerste vlucht naar Brussel, keek ze ontgoocheld. Ik vond de woorden niet om haar duidelijk te maken dat een relatie met haar me veel te ingewikkeld leek. Ze kon uiteraard niet weten dat ik nog met George in mijn hoofd zat. Ik had George op de luchthaven van Brussel leren kennen als een jonge, intrigerende vrouw met wie ik niet uitgepraat raakte.
Ondanks haar Pepe jeans, brave balletschoentjes, saai lichtblauw bloesje en kort haar zag ze er ontzettend aantrekkelijk uit. Tijdens mijn trip naar Stavropol, kon ik haar niet uit mijn gedachten krijgen. Maar die avond loodste Natasha me toch mee naar disco ‘Arlequino’. Het contrast met het failliete, grauwe Moskou kon niet groter zijn. Gewapende, struise kerels lieten ons binnen in een gigantische, overvolle ruimte met dreunende, loeiharde muziek. Patsers in foute kostuums smeten letterlijk dollars naar de serveersters die hen flessen ’Spumante’ (Russische zoete champagne) serveerden. Elegante Russinnen showden hun ingeoefende lenige danspasjes, terwijl lompe kerels onhandig op mekaars tenen stonden te trappen. Ikzelf probeerde vooral niet uit de maat te vallen, terwijl Natasha echt schitterde op de dansvloer. Plotseling ging Iedereen door het dak op de opzwepende tonen van ‘Back to the USSR’ van the Beatles. Pure groepshysterie! De volgende ochtend aan de luchthaven nam ik afscheid van Natasha. Ik heb haar daarna nooit meer opgezocht.
In Brussel verraste George me, ze had namelijk een belangrijke afspraak
voor mij geregeld. Ze had op TV een interview gezien met een Roemeens-Brusselse
journalist die zich verdiepte in het Sovjetgebeuren. Dan Alexe, de journalist
in kwestie, was nog maar net in Tsjetsjenië geweest waar hij de toenmalige president
Dudayev had geïnterviewd. Enkele dagen later ontmoette ik Dan in café de Falstaff
in hartje Brussel. Hij ontpopte zich als een vlotte, sympathieke kerel. George
had hem reeds verteld dat ik in Stavropol was geweest met een Antonov vol troep
voor de Amerikaanse Ambassade in Georgië. Na al deze kernwoorden te hebben opgenomen,
was hij meteen bereid om me te ontmoeten.
Keroseen was altijd het sleutelwoord geweest tijdens de wheeling & dealing met de charter boys. Dan wist me te vertellen dat er oliebronnen in Tsjetsjenië zijn en dus ook keroseen! Toen ik hem zei dat ik alweer bijna genoeg cargo klaar had voor een vol vliegtuig naar Georgië, toastten we op het plan in wording: ‘Rendez-vous à Grozny’. De week nadien hadden de Amerikanen ruim voldoende cargo geleverd om een groter vliegtuig, een Russisch militair vrachtvliegtuig én bommenwerper ‘Ilyushin-76’ vol te laden. Voor mij persoonlijk was dit het mooiste, stoerste (”badass”) vliegtuig ooit. Met zijn grote, neerbuigende vleugels had het veel weg van een arend in duikvlucht en als je de glazen koepel onder de cockpit (voor de bommenoperator) erbij nam, leek het meer op een gigantische wesp.
Op de luchthaven van Oostende zag ik tijdens het wachten in de cafetaria een man zitten die op een laptop aan het werken was. In die tijd was dat heel uitzonderlijk en dus een vreemd zicht. Verder was het een onopvallende kerel. Toen de Ilyushin-76 landde liep hij de tarmac op en maakte foto’s van het vliegtuig en van het ‘staartnummer’, een soort kentekenplaat die het toestel identificeert. Toen hij klaar was kwam hij op me afgelopen en vroeg zonder enige introductie: “Mr Jacobs, can I take a picture of you?” Daarna zag ik hem de foto’s blijkbaar downloaden op zijn laptop en vervolgens via een gigantische draagbare telefoon met lange antenne verzenden naar een op dat moment voor mij nog onbekende ontvanger. Achteraf hoorde ik dat hij pas wegging na het vertrek (‘wheels up’) van de Ilyushin.
Maar op dat moment had ik meer aandacht voor Dan Alexe, die net aankwam en me voorstelde aan een vriend die onverwacht mee zou gaan. ‘Je te présente Thomas’. Na het laden van de cargo, gingen we met een oorverdovend gedaver de lucht in. Later lieten mijn luchthavenvrienden me een krantenkop van ‘de Morgen’ lezen: “Russisch vliegtuig blaast de pannen van de daken in Oostende.” Dan had zijn contacten in Grozny in Tsjetsjenië verwittigd van onze vlucht, met alweer een tussenstop in Stavropol. We werden opgewacht…
MEER LEZEN:
Post Sovjet rock 'n roll 1: Moskou
Post Sovjet rock 'n roll 2: Domodedovo - Kemerovo
Geen opmerkingen