DUBAI, EEN FUTURISTISCHE STAD MET SMAAK

street food in Dubai, restaurant Trésind Dubai, eetadresjes Dubai, Dubai food,gastronomie in Dubai, eten in Dubai, restaurant Ossiano Dubai Burj Khalifa

Van een woestijnstadje dat pas in 1968 stromend water had werd Dubai een futuristische metropool, die in alles de grootste en de beste wil zijn. De sky is letterlijk niet eens meer de limit. Ook op gastronomisch vlak blinken ze uit en dat is Michelin niet ontgaan, die in 2022 maar liefst 69 restaurants heeft opgenomen in hun gegeerde rode boekje. Net als zij ging ik op culinaire ontdekkingsreis in deze grootstad, waar ondanks het gezegde wél ‘al’ goud is wat blinkt.

Dubai: 'al' goud wat blinkt, ontbijten in Burj Khalifa.

Al goud wat blinkt. Kamelenijs versus wagyu beef met bladgoud, ik ken geen andere plek waar de contrasten groter zijn. In een stad die in superlatieven denkt, waar robots op kamelen racen, valken hun eigen hotelkamer hebben, je kan skiën in een winkelcentrum en paarden in hun privé zwembad zwemmen, kan de keuken niet achterblijven. Geld is hier slechts een luttele accessoire, dus het mag al iets kosten. Geen wonder dat de steaks van de zout strooiende wonderboy ‘king of meat’ Salt Bae met een flinke laag goud bedekt zijn. Want de ‘blingbling’ beperkt zich niet tot de halzen van bevallige dames. Alhoewel de goudsouks hier erg populair zijn en halsnoeren soms het halve lichaam bedekken.

Kleurrijke kruiden in de lokale souk.

Maar met het goud dat ik overal op mijn eten vind kan ik op het einde van mijn verblijf ook al een solide ring samenstellen. Bladgoud mag dan de puurste vorm van goud zijn, het voegt eigenlijk niks toe aan de smaak. Het rechtvaardigt wel sommige prijzen. En het zijn net die prijzen die als magneten celebrity chefs aantrekken, om er de 40°+ warme zomers te trotseren en dit rijke allegaartje naar culinaire hoogtes te voeren. Een ding is zeker de gastronomie is in deze stad op korte tijd naar een ongezien niveau getild. Het is de snelst groeiende culinaire bestemming op onze planeet en dat wil ik als Bourgondische Belg voor geen geld missen. Want met zijn 200 nationaliteiten is Dubai één grote hutsepot en laat dat nu net een van mijn lievelingsgerechten zijn.

"Met het goud dat ik overal op mijn eten vind kan ik op het einde van mijn verblijf al een solide ring samenstellen."

Dineren met ster: Ossiano & Trésind.

De woestijn kleurt groen. De podiumplaatsen in de kersverse Michelingids zijn vooral naar buitenlandse chefs gegaan. De twee absolute toppers met twee sterren zijn Il Restorante van Niko Romito, die zijn moderne versie van de Italiaanse keuken overal ter wereld wil verspreiden en Say van Yannick Alléno, een Franse chef met al 10 sterren op zijn naam. Fine dining dus van het hoogste niveau. Gelukkig is ook het jonge plaatselijke keukengeweld, dat hart en ziel steekt in hun zaak, hier en daar met een vermelding beloond in de culinaire bijbel. Er beweegt wel wat. En alhoewel de stad middenin de woestijn ligt en alles grootser dan groot is, gaan een aantal chefs terug naar de basis en werken ze het liefst met plaatselijke producten. Dat is niet evident in een woestijnstad waar zowat alles wordt ingevoerd. Mohammed Assaoui van My Farm Dubai wil daar wat aan doen. De Zuid-Franse boerenzoon studeerde af als ingenieur en verzeilde na wat omzwervingen in Dubai. Daar zag hij dat mensen veel geld uitgaven aan eten, maar amper wisten wat er op hun bord lag.

Mohammed Assaoui, My Farm Dubai.

Hij wil daar verandering in brengen door een stuk van de woestijn groen te kleuren. Met zijn boerderij wil hij kinderen, maar ook volwassenen leren dat zelfs op een uur rijden van de stad, middenin de dorre zandvlakte, eten organisch kan groeien. Al loopt de temperatuur er vaak op tot 50°, is hij erin geslaagd om er een soort tuin van Eden te maken met sappige tomaten, dikke volle aubergines, smakelijke courgettes en een overvloed aan kruiden. Dat doet hij met een absoluut minimum aan water en heel sterke oerzaden. Mohammed gebruikt een ingenieus irrigatiesysteem en zeer uitgekiende, zelfgemaakte compost die het water langzaam verspreidt. Het werkt, want intussen kweekt hij 1200 variëteiten en zijn de grootste chefs zijn belangrijkste klanten. ‘Als het hier kan, kan het overal in de wereld, ‘ lacht de man die zijn systeem, eenmaal het volledig op punt staat, ook in probleemlanden wil introduceren. Een man met een visie dus, die bovendien goed kan koken en me in zijn wonderoase, met zicht op de zonsondergang lekkere, plukverse organische hapjes serveert.

"Hoewel Dubai middenin de woestijn ligt en alles er grootser dan groot is, gaan een aantal bekende chefs terug naar de basis."

Restaurant Ossiano, Dubai.

Gastronomische verwennerij. Ik wieg in mijn chicste outfit de Hollywoodiaanse trap van Ossiano-Atlantis af. Het is een van de meest gegeerde zeevruchtenrestaurants o.a. dankzij z’n pas verworven ster, maar vooral door het decor. Mijn tafelgenoten zijn vissen, waaronder enkele haaien en pijlstaartroggen. Ik kijk nl. uit op een gigantisch aquarium met duizenden kleurrijke zeedieren die zich de koning te rijk voelen in zomaar even 11 miljoen liter water. Het is een ongelofelijk spektakel, net zoals de kunstig versierde borden. Misschien is het mijn verbeelding, of het effect van de perfect gepairde wijnen bij het negengangenmenu, maar een aantal Nemo figuranten kijken licht verwijtend in mijn richting telkens ik mijn tanden in een heerlijk stuk vis zet. Het is overduidelijk: in Dubai gaat het niet enkel over wat er in je bord ligt maar ook hoe het gepresenteerd wordt en in welk decor. Vink vink vink! Elk van de gangen bestaat uit kunstwerkjes die vingerlikkend lekker zijn.

Restaurant Trésind, Dubai.

Topchef Grégoire Berger vertelt met ieder gerecht een verhaal. Hij is dan ook niet de eerste de beste, heeft tientallen prijzen op zijn naam staan en werd bovendien in 2022 door Gault et Millau tot chef van het jaar gebombardeerd. Ook zijn restaurant werd als allerbeste uitgeroepen door hetzelfde clubje. Ik voel me dus erg geprivilegieerd. Ook het hedendaagse trendy Indisch restaurant Trésind Studio kreeg een ster achter zijn naam. Ik word er meegenomen op een culinaire reis door Indië. De moderne twist die de jonge chef Himanshu Saini eraan geeft is uniek, waardoor het tot een van de beste Indische restaurants wereldwijd wordt gerekend. Ook hier niets dan schilderijtjes die telkens vanonder een stolp of stoomwolk worden onthuld. De stortvloed van smaken en aroma’s wordt gecompenseerd door het sobere design decor. Een ding is zeker, met zo’n 200 nationaliteiten en maar liefst 13.000 restaurants, kan ik in deze stad de hele wereld proeven en op zeer hoog niveau.

"Een aantal Nemo figuranten kijken licht verwijtend in mijn richting telkens ik mijn tanden in een heerlijk stuk vis zet."

Burj Khalifa: breakfast op eenzame hoogte.

De sky is niet langer de limit. Burj Khalifa die al wiegend de skyline van Dubai overheerst, is met 828m het hoogste gebouw ter wereld. Ook hierin wil Dubai de grootste zijn en blijven. Met de hete adem van Saudi-Arabië in hun nek liggen de plannen voor een kilometer hoog gebouw al op de tekentafel. Ik ga er ontbijten op ongeveer de helft van de totale hoogte op 442m, op de 123^ste verdieping in At.Mosphere. Zelfs van hieruit lijken gebouwen die het voor het zeggen zouden hebben in Manhattan of Tokio, dwergjes. Mijn hoeveelheid edelmetaal wordt weer gul aangevuld, er drijft goud in mijn koffie en ook de pralines hebben een solide laagje gekregen. Nog hoger op 575m, de lift gaat aan een snelheid van 42km/u, ligt The Lounge, waar sundowners en ‘high tea’ (what’s in a name), worden geserveerd. Als ik mijn scones en sandwiches wil eten op het terras kost dat minstens 155 euro. Voor een beetje uitzicht moet je dus wat over hebben.

Traditioneel ontbijt in Center For Cultural Understanding.

Contrasten, dat is waar het hier vaak om draait, want de volgende ochtend ontbijt ik in het Center For Cultural Understanding, waar ik leunend tegen wat kussens op de grond de heerlijke traditionele gerechten met mijn handen opeet. Rijst, kip, margoog (lamsstoofpotje), heerlijk brood en luqaimat, gefrituurde deegballetjes in warme dadelsiroop, ik geniet er minstens evenveel van als in de duizelingwekkende hoge Burj Khalifa. Twee jonge vrijwilligers, een meisje en een jongen, vertellen er over de tradities, hun kledij en de man-vrouwverhoudingen. De aanwezigen, we zijn met z’n achten, mogen alles vragen, er zijn geen taboes volgens de jongeman. Het gesprek komt al gauw op religie, vrouwen en kinderen. Mijn vrouwelijke gids vertelt me dat de meeste dames hier op handen worden gedragen. Vrouwen nemen steeds hogere functies in en worden bovendien evenveel betaald als hun mannelijke collega’s. Iets waar we bij ons nog wat van kunnen leren. Het is dus niet alleen een lekker traditioneel ontbijt, het is ook erg verhelderend.

"Als ik mijn scones en sandwiches wil eten op het terras van The Lounge kost me dat minstens 155 euro."

Dubai street food.

Street food, de ziel van de stad. Niet alles hoeft extravagant of duur te zijn in Dubai. Want naast al de ‘blingbling’ en dure trendy restaurants met dito decors is er ook een levendige street foodcultuur. In de oude stad ontmoet ik Noorin Ansari van Frying pan. Ze is Palestijnse en heeft haar hart verloren aan dit luxueuze woestijnoord. Ze wil me de echte ziel van de stad laten proeven, ‘want als je geen street food hebt gegeten ben je niet in Dubai geweest,’ lacht ze. 'En het kost bovendien haast niks.' Het is in dit niet toeristische gedeelte dat ik het ontbrekende stukje van de culinaire hutsepot ten volle kan ervaren.

Streetfood in Dubai.

De tour is zo geconcipieerd dat niemand met een overvolle maag terug naar zijn hotel vertrekt. Ik eet o.a. een van de beste falafels ooit, op een plek waar ik zelf waarschijnlijk nooit zou binnengaan. Proef vervolgens een zoet gerecht met verse geitenkaas op een volks terrasje en een heerlijk lichte pita die naar meer smaakt. We proberen nog wat zoete dingen, o.a. de beste baklava ‘s in town, maar het lekkerst eet ik in Miran Erbil, een Iraaks restaurant, waar de masgouf (karper) in de open haard wordt gegrild. Een heerlijke afsluiter in een eenvoudig eettentje, dat afgeladen vol zit en waar luid wordt gelachen en gepraat door gewone mensen, want ook dit is Dubai.

"Naast al de ‘blingbling’ en dure trendy restaurants is er in Dubai ook een levendige street foodcultuur."

Dubai, oude stad.

DUBAI PRAKTISCH:

Info: www.visitdubai.com

Hoe: ik vloog met Emirates (top 5 wereldwijd) je kan al vanaf 670€ een heen en terugvlucht Brussel-Dubai boeken: www.emirates.com

Visa: een paspoort dat nog zes maanden geldig is, geen visum nodig.

Geld: 1€ = 3,80AED.

Beste periode: bijna altijd behalve de zomermaanden, tenminste als je 40°+ een beetje teveel van het goede vindt.

Hotel: Rove La Mer Beach Hotel is een echte aanrader in het Jumeirah district aan zee. Het is een trendy 3* bijzonder instagrambaar hotel. En het is niet duur: kamers vanaf 88€. www.rovehotels.com

My Farm Dubai: Als je zelf eens wil zien hoe de woestijn groen kleurt, kan je een bezoekje brengen aan My Farm Dubai waar Mohammed Assaoui je met open armen ontvangt. Website: www.myfarmdubai.com

Rove La Mer Beach Hotel.

RESTAURANTS:

Ossiano: het meest gegeerde onderwaterrestaurant mét een ster, waar niet alleen het decor, maar ook het eten van topniveau is. Het menu bestaat uit 9 gangen en kost 300 euro. www.atlantis.com

Burj Khalifa: In At.Mosphere op de 123^ste verdieping kan je ontbijten voor 90€. In The Lounge op de 152-154steverdieping is het uitzicht nog mooier en kost een high tea 155€. www.burjkhalifa.ae

Tresind Studio: Innovatieve gastronomische Indische keuken mét een ster. Het decor is trendy, maar sober. Het menu van de chef, waarin je zowat de hele kaart proeft, kost 125€. www.tresind.com

Center for Cultural Understanding: ligt in het oudste gedeelte van de stad. Het bezoek, een gesprek met locals en ontbijt kosten 35€. www.cultures.ae

Frying Pan: food tour in het oude Dubai, want eten hoeft niet persé duur te zijn: www.fryingpanadventures.com : De tour duurt 4u. Je krijgt heel veel informatie over de voedselcultuur in deze stad en je gaat zeker niet met honger naar huis.