SIZE DOESN'T MATTER: EEN KASTELENTOCHT DOOR DE LOIREVALLEI (1)

De Loirevallei strekt zich uit over 280km en is sinds 2000 de grootste Unesco Werelderfgoedsite van Frankrijk. Wij beperkten ons tot Loches en zuid Touraine. Een regio waar kastelen, bucolische dorpjes, prachtige tuinen, wijn en een heerlijke gastronomie alle vakjes aanvinken als het op allround genieten aankomt. We zochten 6 originele kastelen uit, waarvan drie in deel 1. En wat ze zeggen klopt: size doesn’t matter.

Château Montresor.

Château Montrésor. Als ik zeg dat ik naar de kastelen van de Loire trek denkt iedereen meteen aan het gigantische Chambord, maar er zijn in Touraine ook bijzonder veel kleine, vaak privé kastelen, die stuk voor stuk architecturale pareltjes zijn. Zowat elk dorp heeft zijn eigen kasteel. Montrésor is in privé handen, maar je kan het wel bezoeken. Het kijkt vanop een hoogte uit op een van de mooiste dorpjes van Frankrijk met dezelfde zeer toepasselijke naam: Montrésor. De fundamenten werden gelegd in 1005, wat het meteen een van de oudste kastelen van Touraine maakt. Het werd zoals de meeste kastelen in Val de Loire bijna volledig herbouwd in renaissance stijl in de 15^de en 16^de eeuw. Een van de belangrijkste eigenaars in die tijd is Imbert de Batarnay, de raadgever van verschillende Franse koningen en de grootvader van Diane de Poitiers, de maîtresse van Henry II. Een beetje name dropping hoort erbij in de Loire Vallei, want de vele koningen en adel die zich hier vestigden hebben vaak een ingewikkelde familiegeschiedenis.

Château Montresor.

In 1848 wordt het verkocht aan de flamboyante Xavier Branicki, een Poolse graaf die vanuit Rusland vluchtte voor de tsaristen. Hij vestigt zich in Montrésor omdat de omgeving hem aan Polen doet denken. Ik word er rondgeleid door Caroline Rey-Grocholska, erfgename van de graaf, want het kasteel is nog steeds in handen van dezelfde familie. Priemende ogen van herten en ander plaatselijk wild staren me intens aan vanop de muren, het is duidelijk het huis van een jager. De schilderijen die er hangen zijn echt museumstukken en de vertrekken zijn rijk bemeubeld in empire stijl.

Château Montresor.

Een aantal kunstenaars kregen een kasteel toegewezen om hun werken tentoon te stellen. De moderne kunstwerken van Valérie Sonnier passen verrassend goed in het historische decor. Ook het uitzicht vanop het kasteel is fenomenaal. Een wandeling aan de overkant van de Indre, die door Montrésor stroomt, zorgt dan weer voor een heel ander perspectief. De natuur is er prachtig, kleine bootjes liggen aangemeerd aan de oever, het kasteel torent overal trots bovenuit. Moeilijk is het niet om me voor te stellen hoe het leven er toen moet uitgezien hebben, de tijd lijkt hier stil te staan.

"Priemende ogen van herten en ander plaatselijk wild staren me intens aan vanop de muren."

Betz le Château.

Betz le Château. Gepassioneerd door archeologie en de geschiedenis van de Loirevallei zijn de Belgische dokter Jean Michel van Cauwenbergh en zijn echtgenote Viviane, als twee verliefde teenagers gevallen voor dit dorpskasteel zoals hij het zelf noemt. 300 Kastelen hebben ze bekeken op het internet en dit was de uitverkorene. Een begrijpelijke keuze, want het is erg origineel en ligt in een prachtige omgeving. Ik word er ontvangen met Belgische bubbels. ‘We moeten toch ook een beetje van onze cultuur naar hier brengen,’ lacht de nieuwbakken kasteelheer. ‘Toen ik het in 2015 kocht voelde het alsof ik op palliatieve werkte,’ lacht hij. ‘We hebben dit stokoude kasteel, dat bestaat sinds de 11^de eeuw, steen per steen terug tot leven gebracht.’

Betz le Château.

De huidige toren werd gebouwd in de 14^de en de rest in de 15^de eeuw. Het ziet er allemaal nog erg authentiek uit. Ze wonen zelf in het kasteel, dus een groot stuk is privé maar een deel kan wel bezocht worden. Ze hebben ook drie gîtes in de omringende gebouwen ingericht die nog niet open waren toen ik er was, maar waar je nu kan logeren. De dokter laat me ook de kelders zien, die waren zo ingenieus gebouwd dat geen belager het overleefde. ‘De boobytraps en gaten waardoor op het juiste moment pijlen werden geschoten bleken bijzonder efficiënt, want het kasteel werd nooit ingenomen,’ zegt Jean-Michel trots. Een bijzonder sympathieke man, die op deze mooie plek zijn ultieme droom verwezenlijkte.

"Toen ik Betz le Château in 2015 kocht voelde het alsof ik op palliatieve werkte, aldus de nieuwbakken kasteelheer."

Chateau Le Grand Pressigny.

Château Le Grand Pressigny. 12de Eeuws van oorsprong, maar zoals zovele kastelen in de Loirevallei werd Château Le Grand Pressigny in de 15^de en 16^de eeuw omgebouwd tot een renaissancekasteel, dit keer door een neef van François I. Het verandert nog vele keren van eigenaar tot het in de 19^de eeuw in handen komt van de stad. Sinds 1955 is het een prehistorisch museum. Na een sluiting van twee jaar werd het in 2009 heropend met een nieuwe vleugel die het de 21^ste eeuw in katapulteert. Ik krijg, zonder te hebben gereserveerd, een boeiende rondleiding van een gepassioneerd archeoloog. De voorwerpen die ik zie dateren van het Neolithische- tot het Bronzen tijdperk.

Château Le Grand Pressigny.

In de Renaissance zaal overbrug ik op enkele tientallen meters zomaar even 120.000 jaar. In de binnentuin is het uitzicht op de Claisevallei prachtig en sta ik oog in oog met gigantische beelden van een mammoet, een elk en een een bizon met een artistieke hedendaagse toets. Ik kijk er ook uit op het oudste gedeelte van het kasteel: de 12^de eeuwse slottoren. De kerk in het dorp stamt uit dezelfde periode en oogt overdreven groot voor zo’n klein stadje. Er recht tegenover eet ik in Le Savoie Villars een heerlijk driegangenmenu mét wijn voor slechts 14,5€. Ze serveren er enkel producten van de streek. Een absolute aanrader.

"In de Renaissance zaal overbrug ik op enkele tientallen meters zomaar even 120.000 jaar."

Volkstuintjes Loches.

Le Jardin de France. Met 110 publieke tuinen en parken wordt Val de Loire terecht Le Jardin de France genoemd. Ik bezoek o.a. de volkstuintjes van Loches, waar een chille sfeer hangt en waar de bewoners een leuke rustgevende plek van maakten met grappige accessoires. Ook de tuinen en parken rond de meeste kastelen zijn vaak meesterwerken. Maar er is er maar een met de titel: ‘Jardin Remarquable’, het gaat niet om één tuin, maar om een heel dorp, Chédigny, het enige dorp in Frankrijk dat ooit die titel kreeg. Het lijkt dan ook alsof ik in een sprookjesdecor rondloop. En al ruiken de meeste bloemen vaak nog amper, hier hangt een heerlijk bedwelmende geur, die een ontspannend effect op me heeft. De gemeente plant én onderhoudt de bloemen, de dorpelingen hoeven er enkel van te genieten.

"In Chédigny lijkt het alsof ik in een sprookjesdecor rondloop."

Chédigny.

Er zijn alleen al meer dan 1000 rozenplanten. De bloemenpracht heeft het dorp op de kaart gezet. En na al de verhalen van koninginnen en maîtresses is dit zonder twijfel de ongekroonde koningin van Touraine, een postkaartdorpje, heel charmant, met de aantrekkingskracht van een echte diva. Nog een plek om tot rust te komen en te ontsnappen aan de volkstoeloop bij de grote kastelen is Bistrot Quai, een Guinguette in een tuin aan de rivier Cher. Rommelmarktstoeltjes en tafels, leuke volkomen onnuttige objecten en een kaart met allerlei patés en zelfgebakken brood dat je kan wegspoelen met een plaatselijk wijntje of een streekbier, simpel maar lekker. Een enorme treurwilg zorgt er voor wat schaduw.

Lees hier het tweede deel van onze kastelentocht door de Loirevallei.

PRAKTISCH:

Info La Touraine: www.touraineloirevalley.com

Info Loches: www.loches-valdeloire.com

Er naar toe. Met de trein: de Thalys naar Parijs, overstappen in Gare Montparnasse, daarna met de interregionale trein verder naar Saint-Pierre des Corps (Tours). Reistijd: 4 uur.

Met de wagen: Vanuit Brussel is het 545km naar Tours. Reistijd zonder stops +/- 5u 45 min.

La G’art: Een leuke stop tussen al de kastelen is La G’art in Le Grand-Pressigny, een originele kunstgalerij in een oud stationnetje. Een jong koppel bewerkt er lampen en meubels en maakt er praktische kunstwerken van. Monsieur Machin et madame Truk noemen ze zichzelf al lachend, zo staat het ook op hun kaartje. Ze maken mooie dingen en het is nog heel betaalbaar. www.facebook.com/lagartmachintruk

Le Savoie Villars: een hotel en bistrot in Le Grand-Pressigny waar je ‘middags, geloven of niet, een heerlijk lokaal driegangenmenu kan eten mét een glas wijn voor slechts 14,5 €: www.hotelsavoievillars.com

Le Clos aux Roses: een rustgevend restaurant in het bloemendorp Chédigny, waar je ook kan slapen. De vrouwelijke chef Armelle Kraus werkt met seizoengebonden producten en serveert verfijnde gerechten waarvoor ze terecht 1 bib in de Guide Michelin kreeg. www.leclosauxroses.com/

Relais de la Mothe: een charmant hotelletje in een van de oudste dorpjes van Touraine: Yzeures-sur-Creuse. Je kan er in het restaurant ook heerlijk traditioneel eten. relaisdelamothe.zenchef.com/nl/