Medina Sfax. |
Een stad in een stad. De receptionist geeft me nog een plattegrond voor ik naar de medina wandel. 'Want voor je 't weet loop je er verloren,' lacht hij. Hij heeft ook een noodplan voor me klaar. 'Ben je echt hopeloos de weg kwijt, neem dan gelijk welke uitgang, zoek een taxi en laat je naar ons hotel voeren.' Na een kwartiertje stappen sta ik voor Bab Diwan, het klinkt als de Tunesische Bob Dylan, maar 't is de hoofdingang van de medina. Aan weerszijden van de poort strekken enorme muren zich uit over bijna 3km. Ze omsluiten deze 'stad in een stad' volledig. Ik ben meteen onder de indruk;
De laatste acht eeuwen veranderde er zo goed als niks aan de medina van Sfax. Sinds 2012 zit ze in de pijplijn van Unesco omwille van haar unieke architectuur. Ook de omwalling met 67 torens staat er nog exact bij zoals ze er begin 14e eeuw werd neergepoot. Centraal staat de grote moskee uit 849 met ten noorden ervan een dertigtal souks. In het zuidwesten ligt de enige kashba van de medina. Het werd getransformeerd tot een architectuurmuseum. Vandaag leven er meer dan 100.000 mensen op een oppervlakte van amper 26ha. Dat je er soms over de koppen kan lopen, is dan ook een understatement.
De grote moskee van Sfax. |
De laatste acht eeuwen veranderde er zo goed als niks aan de medina van Sfax. Sinds 2012 zit ze in de pijplijn van Unesco omwille van haar unieke architectuur. Ook de omwalling met 67 torens staat er nog exact bij zoals ze er begin 14e eeuw werd neergepoot. Centraal staat de grote moskee uit 849 met ten noorden ervan een dertigtal souks. In het zuidwesten ligt de enige kashba van de medina. Het werd getransformeerd tot een architectuurmuseum. Vandaag leven er meer dan 100.000 mensen op een oppervlakte van amper 26ha. Dat je er soms over de koppen kan lopen, is dan ook een understatement.
Langzaam verdwalen. Ik trek de medina in langs allerhande souvenirwinkeltjes. Het is er al druk op dit vroege uur. Een kleermaker zit achter z'n naaimachine op zijn eerste klant van de dag te wachten. 'Al veel volk op de been,' roep ik hem toe. Hij haalt z'n schouders op. 'Valt wel mee, maar klanten zijn er nog niet bij.' zegt hij. 'Vroeger zag je hier geen kat in de vroege uurtjes. De medina werd 's nachts gemeden. Maar sinds de Arabische lente is alles veranderd. Nu zijn er hotelletjes en bars en leeft het hier weer, ook na zonsondergang. Maar op de echte klanten is het nog even wachten.' Dat was dan buiten mij gerekend. Want voor ik verder wandel koop ik een sjaal bij de sympathieke man, die me 100 maal bedankt.
Schoenmaker blijf bij je leest. |
Ik laat mijn plattegrond voor wat hij is en loop mijn neus achterna. Ik sla souk Erbaa in, een labyrint van smalle straatjes waar de schoen- en kleerwinkels letterlijk tegen elkaar aanleunen. De ene al wat opzichtiger dan de andere, vaak met veel bling-bling. Écht interessant wordt het als ik in souk El Najjarine verzeil waar ambachtslui zich in kleine ateliers, vaak niet meer dan een gat in de muur, aan hun dagtaak kwijten. Een schoenmaker slaat een babbeltje met z'n buur. Terwijl zij van hun sigaret genieten, staat een klant geduldig te wachten. Schoenmaker blijf bij je leest, letterlijk dan, denk ik. Maar tijd is in de medina geen dwingende factor. Souks zijn een plek voor sociaal contact waar mensen komen bijpraten. En langzaam te verdwalen, net als ik.
Aan de overkant zit een man in bruine kiel met engelengeduld houten keukengerei te maken: lepels, vorken, vijzels, borden... Een marokijnbewerker ponst uit alle macht gaten in een broeksriem die een klant op maat laat maken. De edelsmid heeft een standaardgamma, maar ook hij werkt op bestelling. Een ding hebben ze allemaal gemeen: ze zijn trots op hun vaardigheden én op het eindproduct. Consumptiegedrag? Nooit van gehoord. Hier wordt nog waarde gehecht aan dagdagelijkse dingen.
"Consumptiegedrag? Nooit van gehoord. Hier wordt nog waarde gehecht aan dagdagelijkse dingen."
Sfax is de moestuin van Tunesië.
|
Sfax Medina: couleur en odeur locale. |
Souk El Hout, de vismarkt.
|
De snelheid waarmee een luid zingende visverkoper zijn tonijnen fileert is ronduit verbazend, net als de octaven die hij bereikt en het tempo waarmee z'n waar over de toonbank vliegt. Ik kijk gebiologeerd toe. Plots duwt hij het mes in m'n handen. Of ik ook eens wil proberen? Ik pas. Mijn vingers zijn me nét iets te lief. Souk El Hout is met stip de plek met de meeste animo van heel de medina. Niet alleen vissen gaan er vlot van de hand, ook gamba's, krab en veel poulpe (octopus), dé specialiteit van Sfax en de nabijgelegen Kerkennah eilanden. Verkopers poseren spontaan met hun grootste exemplaren. Ze willen er graag mee op de foto. En zoals echte mannen claimen ze allemaal de grootste te hebben.
Had ik hier een keuken om ermee aan de slag te gaan, kocht ik de halve medina op. |
Iedereen wil me natuurlijk graag iets verkopen. 'Sardienen vers uit de zee monsieur?' 'Het spijt me, was ik niet op hotel en had ik een keuken om ermee aan de slag te gaan, kocht ik je halve kraam leeg.' Hij knikt instemmend. Heel opvallend is de vriendelijkheid van de mensen hier. Niemand lijkt ergens een probleem om te maken, zelfs mensen fotograferen lukt zonder veel gedoe. Het zijn vooral locals die hier hun dagelijkse inkopen komen doen. In tegenstelling tot vele andere medina's die afgekalfd zijn tot ordinaire toeristische attracties, is die van Sfax nog erg authentiek gebleven. Wie dus een stevige dosis couleur locale wil opsnuiven is hier aan het juiste adres.
"In tegenstelling tot vele andere medina's die afgekalfd zijn tot ordinaire toeristische attracties, is die van Sfax nog erg authentiek gebleven."
Dat noem ik nog eens couleur locale! |
Sfax voor foodies. Behalve een geweldige plek om te shoppen is de medina zelfs hier en daar trendy, dankzij gezellige hang outs zoals Café Kemour in de schaduw van de grote moskee. Je kan er op het dakterras chillen met een kop straffe muntthee of dito koffie, genietend van een mooi panorama over Sfax. In tegenstelling tot de vele men only café's in de rest van de stad zijn vrouwen hier overal welkom. Met de heropbloei van de medina rijzen ook restaurantjes er als paddenstoelen uit de grond. Foodies met een voorkeur voor pittige mediterraanse gerechten komen hier volop aan hun trekken. Alles home cooked met verse lokale ingrediënten. Typisch Sfaxe gerechten zijn vis, gamba's en octopus, couscous met vis, charmoula (een vissaus van rozijnen, uien, olijfolie en kruiden), shakshuka en allerlei zoet op basis van amandelen, noten en pistache, geparfumeerd met rozen en honing.
Brique, een niet te versmaden Tunesische specialiteit. |
"Het dakterras van Dar Baya is een zalige plek waar je urenlang kan relaxen en in geen tijd al je besognes vergeet."
© TEKST & FOTO'S: W. GLADINES 2019
SFAX MEDINA PRAKTISCH:
Tip: Ik combineerde Sfax met de idyllische vissersdorpjes op het Kerkennah archipel. De eilanden kan je bereiken met de ferry die vertrekt vanuit de haven van Sfax. De overzet duurt ongeveer 45 minuten. Info, afvaarten en reservatie: www.sonotrak.tn
Vervoer: Ik vloog met Tunisair rechtstreeks van Brussel naar Monastir en vloog vanuit Tunis terug. Vanaf Monastir kan je zowel met de auto als met de trein naar Sfax.
Overnachten: Ik sliep in het erg comfortabele Hotel Les Oliviers Palace, een hotel in neo Moorse stijl met 137 kamers, familie gites en suites, op wandelafstand van de medina. Het hotel heeft een uitstekend restaurant waar je vooral lokale gerechten kan eten. Een uitgebreide wijnkaart met overwegend (lekkere!) Tunesische wijnen. Website: les-oliviers-palace-sfax.hotelmix.fr
Hotel Dar Baya. |
Eten: Restaurant Al Mansour in het Dar Baya charme hotel in de Medina. De authentieke dar werd vakkundig gerestaureerd met veel kleur en is een plek waar je meteen wil blijven. Hun restaurant in de patio baadt in het zonlicht en er worden heerlijke gerechten geserveerd op basis van lokale producten. Zeker doen: het gezellige dakterras om languit te chillen bij het mooiste panorama over de medina. Website: www.dar-baya.com
Munteenheid: In Tunesië betaal je met de Tunesische Dinar (TND) 1 euro = 3,35 TND
Visa: Geen visum nodig voor Tunesië, je paspoort volstaat.
Communicatie: In Tunesië wordt zowel Arabisch als Frans gesproken. Wie een mondje Frans spreekt kan zich dus overal behelpen in dit land.
Geen opmerkingen