 |
 |
| Costa Nova. |
Een stralende lentezon, temperaturen die pieken tot 25°C en de vooruitzichten zijn nóg beter. 'Zelfs voor Costa Nova is het uitzonderlijk warm voor deze tijd van het jaar,' lacht de vriendelijke dame van Bronze, Seafood & Lounge Bar als ze onze lunch serveert. Terwijl we genieten van een heerlijk seafood menu kijken we uit op de oceaan en de vuurtoren van Praia da Barra, met 62m de hoogste van heel Portugal. De lunch laten we zakken tijdens een rustige wandeling op Ria de Aveiro, langs de gestreepte vissershuisjes die Costa Nova kleur geven. Het goed gevoel zit er meteen in.
 |
 |
| Vista Alegre - Ilhavo. |
Ilhavo. In Vista Alegre Museum wandelen we door het geheugen van twee eeuwen iconische porseleingeschiedenis. Er worden meer dan 30.000 stukken van de wereldberoemde porseleinfabriek in Ílhavo bewaard. Oude fabriekselementen zoals de twee antieke bakovens werden harmonisch in de eigentijdse scenografie van het museum geïntegreerd. We zien een selectie van hun mooiste en meest unieke stukken en krijgen een mooi overzicht van de esthetische evolutie van het porselein. Vooral de art-nouveau collectie krijgt onze speciale aandacht. Het verbaast ons niks dat hun serviezen het tot op de tafels van koninklijke banketten en die van het Witte Huis schopten. Op de geschiedenis van de fabriek wordt zijdelings gefocust. Zo was Vista Alegre ooit een volledig dorp met winkels, cafe's en zelfs een theater. Hun brandweerkorps, gesticht in 1880, was het eerste van heel Portugal en bestaat nog steeds.
 |
| Gastronomische genieten met de zee in de hoofdrol in Hotel Vista Alegre. |
Vista Alegre is meer dan gewoon een museum. Zo kan je in hun moderne shop het mooiste porselein kopen. In hun outlet store kan je zelfs fantastische zaakjes doen. Maar wie het helemaal ten volle wil beleven kan net als wij overnachten in Montebelo Vista Alegre, hun stijlvolle themahotel dat helemaal in het teken staat van jawel...porselein. Vanaf het balkon van onze suite kijken we uit over de Rio Boco en in de verte de lagune van Aveiro. Maar waar wij helemaal blij van worden is het hotelrestaurant waar we 's avonds rijkelijk verwend worden met een gastronomisch vijfgangendiner met de zee in de hoofdrol. Alles geserveerd in porselein van het huis, what else.
"Vista Alegre was ooit een volledig dorp met winkels, cafe's en zelfs een theater."
 |
 |
| Museu Maritimo Ilhavo. |
Kabeljauw alias bacalhau. Ílhavo was ooit een charmant vissersdorpje. Het is dan ook geen toeval dat uitgerekend hier Museu Maritimo werd neergezet. De lange liefdesgeschiedenis van de Portugezen met hun bacalhau, gedroogde en gezouten kabeljauw, wordt er haarfijn uit de doeken gedaan. Want hoewel de Portugezen massa's kabeljauw eten, is er voor de Portugese kust geen kabeljauw te bekennen. Vandaag importeren de Portugezen hun bacalhau vooral uit Noorwegen en Ijsland, maar in meer heldhaftige tijden gingen ze die zelf vangen in Newfoundland en Groenland. Avonturiers waren het die vaak maandenlang over de oceaan zwierven. De vangst werd aan boord gezouten en gedroogd en kwam 'panklaar' in Portugal toe. Pièce de résistance van het museum is een replica op ware grootte van een oude schoener waarmee de kabeljauwvissers van weleer de oceanen bedwongen. Het prachtige aquarium met echte kabeljauwen heeft dan weer een didactische functie. Want ondanks alles hebben vele Portugezen er geen idee van hoe hun nationale plat er 'ongezouten' uitziet.
"Ondanks alles hebben vele Portugezen er geen idee van hoe bacalhau, hun nationale plat, er 'ongezouten' uitziet."
 |
Aveiro lagune.
|
Aveiro. Aveiro wordt wel eens het Portugese Venetië genoemd, al vinden we die vergelijking wat kort door de bocht. Aveiro is een gezellige stad met statige art-nouveauhuizen, kanalen en moliceiro's, de kleurrijke platbodems die wel wat weg hebben van een gondola. Ooit werd er zeewier en zout mee vervoerd, vandaag enkel nog toeristen. Vis en vooral zout brachten Aveiro welvaart. Een houten wandelpad voert ons door de Ria da Aveiro, een immense lagune waar de natuur de oude zoutpannen overhands inpalmt. Vandaag is dit enorme natuurgebied een paradijs voor o.a. een hele schare watervogels. Aan de andere oever van de Ria bezoeken we de huidige zoutwinningen die er in rustmodus bijliggen. Maar in volle zomer rijzen witte zoutpiramides hier massaal uit de grond. Zout van Aveiro, flor de sal, is van een uitstekende kwaliteit en erg gewild bij zowel topchefs als hobby koks.
 |
 |
| Aveiro: art nouveau & moliceiro's. |
Een tochtje met een moliceiro houden we voor een volgende keer. We willen vooral de lokale architectuur ontdekken waar kleurrijke art-nouveau de boventoon voert. We bezoeken Museu Arte Nova dat werd ondergebracht in Casa Major Pessoa, een van de meest prominente art-nouveaugebouwen van de stad. Van hieruit volgen we de art-nouveauroute die ons langs de mooiste plekken van Aveiro voert: de gezellige vismarkt omringd door terrasjes, Igreja da Misericórdia, het Convento de Jesus met het vergulde houtsnijwerk, het met azulejos betegelde station van Aveiro en de São Domingos Kathedraal in Portugese barok. We struinen langs het Canal Central waar moliceiro's onophoudelijk aan- en afvaren. In de gezellige straatjes gaan we op souvenirjacht in de vele winkeltjes met streekproducten. Flor de sal, ingeblikte bacalhau en sardienen en ovos moles, een zoete specialiteit van Aveiro gemaakt van eigeel, suiker en omhuld met hostiedeeg gaan gretig de rugzak in.
 |
 |
| Restaurant Salpoente in Aveiro: bacalhau naar een hoger niveau getild. |
Tafelen doen we in Salpoente, een hip restaurant in een oud zoutmagazijn en volgens insiders het beste van Aveiro. We laten ons verwennen door een menu dat de chef speciaal voor ons heeft samengesteld: açorda de bacalhau en bacalhau e a salicornia, doordeweekse Portugese kost, maar een niveau hoger getild door Duarte Eira, de jonge chef die met zijn bacalhaugerechten al vaak in de prijzen viel. Na het dessert met een knipoog naar het lokale zoet, kunnen we geen pap meer zeggen. Eén ding staat vast: een Michelinster is hier slechts een kwestie van tijd.
Een tochtje met een moliceiro houden we voor een volgende keer. We willen vooral de lokale architectuur ontdekken met kleurrijke art-nouveau."
 |
 |
| Se Velha, de Oude Kathedraal van Coimbra. |
Coimbra. Coimbra, de voormalige Portugese hoofdstad, ligt hoog op de Alcaçova heuvel en er zijn twee manieren om die te beklimmen: langs de trappen, alias de 'backbreaker' of de meer progressieve manier. Wij opteren voor de korte pijn, de trappen dus, en trekken in één ruk tot bij de Se Velha, de 12e eeuwse kathedraal van Coimbra. Deze Romaanse kerk kreeg in de 17e eeuw nog een lichte make over, er werden Renaissance elementen aan toegevoegd zoals de enorme bogen van het portaal. Waar een oude kathedraal is moet ook een nieuwe zijn, vermoeden we. Die vinden we helemaal boven op de Alcaçova heuvel, de 18e eeuwse Se Nova, een mooi staaltje barokarchitectuur.
 |
 |
| República estudantil (boven) - Botanische Tuin van Coimbra (onder). |
Verkoeling vinden we in de immense Botanische Tuin van Coimbra (13ha) die in de 18e eeuw werd aangelegd door de Markies van Pombal en aan de oostzijde wordt afgeboord door de indrukwekkende Aquaduct van San Sebastian. Rond de Se Nova wordt ook duidelijk dat we ons in een échte studentenstad bevinden. Studenten in typische zwarte cape wandelen ons voorbij, overal zien we república's, studentenhuizen opgeschmukt met spandoeken, kleurrijke prullaria en vaak voorzien van muurschilderingen. De república's ontstonden in de 14e eeuw en zijn kleine studentengemeenschappen met elk een eigen filosofie en politieke overtuiging. De hele bovenstad van Coimbra is Unesco Werelderfgoed en wordt gedomineerd door de 13e eeuwse universiteit, die ondergebracht is in het paleis van de eerste koningen van Portugal. Een wandeling door de universiteitsgebouwen voert ons van de ene verbazing naar de andere. We bezoeken de Sala dos Capelos, de aula waar alle belangrijke ceremonies plaatsvinden en beklimmen de klokkentoren vanwaar we een mooi uitzicht hebben over de stad en de Mondego rivier. In Capela de São Miguel, de universiteitskapel, zien we een uniek barok orgel met horizontale pijpen, een van de weinige ter wereld.
 |
 |
De 13e eeuwse universiteit van Coimbra met de prachtige bibliotheek (boven).
|
Helemaal indrukwekkend is het pronkstuk van de universiteit, de Biblioteca Joanina waar meer dan 300.000 eeuwenoude boeken staan uitgestald in immense rekken van verguld houtsnijwerk. Leuk detail: om de waardevolle boeken te beschermen tegen schadelijke insecten worden er vleermuizen ingezet. Ons bezoek aan Coimbra ronden we af met een zoete toets bij Briosa Pastelaria in de benedenstad. Al sinds 1955 bakken ze daar dé zoete specialiteiten van de stad (en dat zijn er nogal wat) bijna altijd op basis van eieren. Toegegeven de enorme meringues zien er erg aanlokkelijk uit, maar wij houden het bij tentúgal en pasteis de Santa Clara, twee stadsspecialiteiten die we na het klim- en daalwerk door de oude straatjes van Coimbra zonder schuldgevoel naar binnen werken.
"Om de waardevolle boeken van Biblioteca Joanina in Coimbra te beschermen tegen insecten worden er vleermuizen ingezet."
 |
| Obidos. |
Langs de Zilverkust. Noah Surfhouse, ons eco-hotel in A-dos-Cunhados, wordt twee dagen lang de uitvalsbasis voor een verkenning van de Portugese Zilverkust. Onze eerste halte: het romantische vestingstadje Obidos waarvan we het 12e eeuwse kasteel en de oude stadsmuren al van ver zien liggen. Wanneer we door het labyrint van kleine straatjes met opvallend witte huisjes wandelen, merken we meteen de invloed van vrouwenhanden. Ons vermoeden blijkt te kloppen als we vernemen dat Koning Dinis I Obidos in de 13e eeuw cadeau deed aan z'n eega, Koningin Isabel. Obidos werd een koninginnenstad waarop talrijke dynastieën hun stempel hebben gedrukt. Ondanks de drukte de er heerst genieten we volop van de middeleeuwse sfeer die overal nog erg voelbaar is. Bij het indrukwekkende kasteel hebben we een fenomenaal uitzicht op de weidse omgeving. We wandelen de vele kerkjes binnen. Eén ervan werd werd mooi omgebouwd tot een boekenwinkel. Voor we weer verder rijden proeven we de liquide specialiteit van het stadje: ginjinha de Óbidos, een kersenlikeur die geserveerd wordt in kleine chocolade kopjes. Mierzoet, maar erg lekker.
 |
| Nazaré. |
Als we in Nazaré toekomen is het snikheet. Dit oude vissersdorp werd voorgoed op de wereldkaart gezet in 2011 toen de Hawaïaanse surfer Garett McNamara er een bijna 30m hoge golf bedwong. De immense golven op Praia do Norte die ontstaan dankzij een enorme onderwater canyon, lokken intussen surfers van over heel de wereld naar Nazaré. Maar ook de oude visserstradities bleven overeind. Zo kan je er in de zomermaanden op zaterdagavond de arte xávega bijwonen, als de vissers vanuit zee hun netten vol vis het strand optrekken. Met wat geluk loop je er ook nog de vissersvrouwen tegen het lijf met hun typische hoofddoek en de zeven kleurrijke rokken die ze over elkaar aantrekken.
 |
| Noah Surfhouse. |
Een funicular voert ons naar het hoger gelegen Sitio waar we de 17e eeuwse Nossa Senhora da Nazaré met haar prachtige azulejos en Zwarte Madonna bezoeken. Vanop het immense plein voor de kerk dalen we af naar de vuurtoren. Het uitzicht op de oceaan en Nazaré is er adembenemend. Onze timing is perfect wanneer we net voor zonsondergang terug in Noah Surfhouse arriveren. Met een lekkere cocktail maken we er een romantische sun-downer van, waarna we ons in Noah Beach House laten verwennen met een verrukkelijk seafood menu. Voor een keer geen bacalhau, maar gegrilde tarbot, vers uit de oceaan. Een koningsmaal om duimen en vingers bij af te likken.
"De immense golven van Nazaré die ontstaan dankzij een onderwater canyon, lokken surfers van over heel de wereld naar Nazaré."
 |
 |
| Peniche. |
Bacalhau (om het af te leren). Peniche ademt de zee. Het schiereiland heeft een van de belangrijkste Portugese vissershavens en net als Nazaré staat het bekend om spectaculaire golven waarvan windsurfers natte dromen krijgen. Maar ook kantklossen is er een specialiteit. We verkennen de stad bij het indrukwekkende 16e eeuwse Fort van Peniche en de imposante haven. We bezoeken de São Pedro- en Misericórdiakerk en maken een mini roadtripje langs de mooiste stranden, vaak in kleine baaien, ingesloten tussen torenhoge rotsen. Toch is het vooral de lokale gastronomie die ons hier naartoe lokt. We tafelen in Tasca do Joel, een absolute must voor wie de Costa de Prata verkent. Ooit was het een plek waar lokale vissers samenkwamen na de vangst. Er werd enkel brood en wijn geserveerd en er stond een oven waarin ze hun zelf gevangen vis konden klaarstomen.
 |
 |
| Tasca do Joel: 'ovos rotos de bacalhau' en 'bacalhau a Joel' |
In 1995 nam Joel, de zoon van de toenmalige eigenaar, de zaak over. Onder zijn impuls werd het een van de beste restaurants van Peniche. Op het menu staan enkele vleesgerechten, maar vooral véél lekkers uit de oceaan. Wie lokale specialiteiten als visrisotto, bacalhau of visstoofpotjes wil eten is hier aan het juiste adres. En wat leuk is, de oude oven doet het nog steeds. We blijven in het thema van onze reis en gaan voor bacalhau die Joel op een tiental verschillende manieren bereidt. Keuzestress dus. Maar Ovos rotos de bacalhau (fris slaatje van kabeljauweieren) als voorgerecht en Bacalhau a Joel (gegratineerde bacalhau in de oven) als hoofdschotel klinkt niet alleen veelbelovend, maar is het ook. Met een witte wijn uit de Alentejo erbij wordt het de perfecte afsluiter van een trip waar cultuur, design en gastronomie mekaar voortdurend de loef afsteken.
"Wie lokale specialiteiten als visrisotto, bacalhau of visstoofpotjes wil eten is in Peniche aan het juiste adres."
 |
| Peniche. |
© DICHTBIJ & VER WEG 2019
ZEE, ZOUT & KABELJAUW PRAKTISCH:
Info over Portugal: www.visitportugal.com
Info over Centraal Portugal: www.centerofportugal.com
Info over Centraal Portugal: www.centerofportugal.com
OVERNACHTEN:
 |
| Vista Alegre Ilhavo. |
Ílhavo. Hotel Vista Alegre, een stijlvol designhotel aan de oever van de Rio Aveiro, geënt op de legendarische porseleinfabriek Vista Alegre. Het ligt slechts op 8km van Aveiro en 3km van de zee. Wij genoten zowel van het binnen- als buitenzwembad, de spa, sauna en hammam. We lieten ons verwennen met een uitgebreid ontbijt en waren onder de indruk van de bijzonder vriendelijke service.
 |
| Quinta das Lágrimas - Coimbra. |
Coimbra. In het historische Coimbra verbleven we in het al even historische Quinta das Lágrimas een oude kasteelhoeve, omgebouwd tot een stijlvol hotel op wandelafstand van het centrum van deze beroemde universiteitsstad. Vier kamertypes: Garden Rooms vanwaar je rechtstreeks de botanische tuin in wandelt, Palace en Deluxe Rooms in het oude deel, Spa Rooms en 4 suites. Ruim openluchtzwembad, binnenzwembad, Bamboo Garden Spa, fitness, sauna en hamam, een eigen golfterrein en golfacademie en een prachtige, botanische tuin. Mooi meegenomen: het hotel heeft een top gastronomisch restaurant, Arcadas, waar chef Vítor Dias de lekkerste gerechten klaarstoomt en we bovendien werden verrast door een live fado optreden.
 |
Noah Surf House - A Dos Cunhados.
|
 |
Huurauto: Wij gingen de Centraal Portugese kust verkennen met een comfortabele huurauto van Sunny Cars ons favoriete autoverhuurbedrijf met het all-inclusive principe waardoor je volledig verzekerd bent en met een gerust gemoed de baan op kan. Huren zonder creditcard is ook mogelijk. Via Sunny Cars kan je in meer dan 120 landen en op 8000 locaties wereldwijd een auto huren. #meteenhuurautoziejemeer
Geen opmerkingen