 |
 |
| Havis Amanda. |
"Helsinki is een stad aan het water, langs drie zijden begrenst door de zee die ook nog eens diep de stad binnendringt."
 |
Oespenski kathedraal.
|
Een Kamikaze meeuw. Hoog boven het oude zeemanskwartier Katajanokka trekt de Oespenski kathedraal (1868) als een opgestoken duim alle aandacht. Deze bakstenen titaan met groenkoperen daken en vergulde uivormige koepels is de grootste orthodoxe kerk van heel Noordwest-Europa, een souvenir uit de tijd toen Finland nog deel was van Rusland. Ook binnenin is de kerk erg indrukwekkend. We zien er o.a. kleurrijke fresco's en een prachtige iconostase die het altaar afblokt. Rondom Oespenski hebben we een subliem panorama over Helsinki. Het verwondert ons dan ook niks dat dit park een populaire plek is voor de Finnen die er op zonnige dagen komen picknicken.
 |
| Pohjoissatama, de Noord Haven. |
Hoewel Katajanokka oorspronkelijk een schiereiland was, werd het na de aanleg van een kanaal begin vorige eeuw een soort eiland. We zien er statige Jugendstilhuizen afgewisseld met moderne architectuur zoals de witte building van Stora Enso waarvan de combinatie met de Oespenski bepaald geen geslaagde onderneming is. Wel geslaagd: de oude stadsgevangenis die getransformeerd werd tot een chique hotel. In Kanavaranta (straat) hangt een melancholische sfeer bij de oude pakhuizen die op hun beurt werden omgebouwd tot hippe café's en restaurants. Op het terras van Johan & Nyström, een bekend koffiehuis, drinken we vers gebrande koffie met een uitzicht waarvan zelfs Ravensburger natte dromen krijgt: het idyllische Pohjoissatama (Noord Haven). Oude driemasters en kleine jachten liggen er broederlijk naast elkaar aangemeerd. Hilariteit alom als de croissant van de Franse toerist aan het tafeltje naast ons, in echte kamikazestijl van z'n bord wordt geplukt door een zilvermeeuw. 'Ik had zelfs de kans niet om erin te bijten,' zegt hij ontdaan. De vriendelijke eigenaar brengt hem prompt een nieuwe. 'We zijn het hier gewoon meneer,' lacht hij. 'Ze stelen zelfs de ijsjes uit je hand.'
"Van het uitzicht op de idyllische Pohjoissatama krijgt zelfs Ravensburger natte dromen."
 |
 |
| Lutherse Domkerk (boven) en Ullanlinna district met art-nouveauhuizen (onder). |
Eiland hoppen. 'Dit prachtige zomerweer is héél normaal in Finland,' lacht de kapitein, waarmee we een shore cruise maken voor de kust van Helsinki licht ironisch. 'En voor 't geval je 't te warm krijgt: in de bar is er drank in overvloed.' De Beautiful Canal Route mag dan een echte toeristentrekker zijn, het blijft een leuke en relaxte introductie op de Finse archipel. Al meteen na het uitvaren worden we getrakteerd op de spectaculaire skyline van Helsinki waar de Lutherse Domkerk en de Oespenski hoog bovenuit toornen. Langs het Ullanlinna district met prachtige art-nouveauhuizen en de kleine eilanden Luoto en Valkosaari varen we naar Suomenlinna, het beroemde zeefort van Helsinki dat sinds 1991 Unesco's werelderfgoed is. De massieve kanonnen die hier en daar op het bastion staan opgesteld, herinneren nog aan het grote spierballengerol in deze uithoek van de Baltische Zee.
 |
| Oude driemasters voor het eilandje Luoto. |
Het mooie weer zorgt voor een enorme drukte op het water: kleine jachten, ferry's, maar ook oude driemasters en zelfs roeibootjes varen er af en aan. Met een enorme bocht varen we rond Laajasalo, het eiland waar andere als Villinki en Vartiosaari zo dicht tegen aanleunen dat er echte zeekanalen ontstaan. Het spectaculairst is de tocht door het smalle Degerökanaal, een engte tussen Tammisalo en Laajasalo waar we bijna de oevers kunnen aanraken. Bij Kulosaari zien we het casino met erachter het statige Wihuri gebouw uit 1917 dat oorspronkelijk een hotel was. We varen langs de Helsinki Zoo op Korkeasaari eiland met aan de overkant de haven van Katajanokka waar de Finse ijsbrekersvloot ligt aangemeerd en de ferry's naar Tallinn en Stockholm vertrekken.
"Het mooie weer zorgt voor een enorme drukte op de Baltische Zee: kleine jachten, ferry's, maar ook oude driemasters en zelfs roeibootjes varen er af en aan."
 |
 |
| Restaurant Shelter, hip en lekker tafelen in Helsinki. |
Chillen op de kade. 's Avonds trekken we terug naar Katajanokka waar we een tafeltje boekten in Shelter, een hippe eettent in een oud pakhuis op Kanavaranta. Zelfs op een doordeweekse avond zit het restaurant met uitzicht op Pohjoissatama afgeladen vol. 'En dat gaat zo elke avond,' zegt de sympathieke garçon die ons verwelkomt met een glas champagne. De jonge chef Antti Asujaama bereidt er voor ons een heerlijk vijfgangenmenu met het beste uit de Baltische Zee: erg kleurrijke, maar vooral lekkere kunstwerkjes op het bord, geserveerd met aangepaste wijnen. En het leuke aan het verhaal is dat het allemaal heel betaalbaar blijft, op de wine flight na. Maar we zijn nu eenmaal in Finland.
 |
 |
| Katajannoka eiland, een populaire uithoek in de Finse hoofdstad. |
Na ons lekkere diner mengen we ons onder de locals in Katajannoka. De zwoele zomeravond heeft veel jong volk naar het eiland gelokt. Het is er druk, maar niet overbevolkt. Op de heuvel voor de Oespenski kathedraal zitten mensen languit in het gras te chillen met drankjes en in de cafés en restaurantjes op Kanavaranta is het behoorlijk dringen. Wij chillen op onze beurt met een glas wijn op een terras en doen aan crowd watching. Katajanokka is een populaire hangout bij zowel jong en oud en wie net als wij op zoek is naar een brok no-nonsens gezelligheid in de Finse hoofdstad, is hier aan het juiste adres.
"Chef Asujaama bereidt voor ons een heerlijk vijfgangenmenu met het beste uit de Baltische Zee: erg kleurrijke, maar vooral lekkere kunstwerkjes op het bord."
 |
 |
| Suomenlinna Kerk (boven) en Maarschalk Ehrensvärds graf op het 'Grote Binnenplein' (onder). |
Suomenlinna. De ferry naar Suomenlinna zit afgeladen vol. Op zonnige dagen als deze voert hij onafgebroken mensen aan en af naar het legendarische zeefort van Helsinki. Toeristen, maar ook opvallend veel Helsinkiërs, want voor hen is de eilandencluster een populaire bestemming voor een daguitstap. Suomenlinna werd in 1748 op verschillende eilanden gebouwd toen Finland nog deel uitmaakte van het Zweedse Koninkrijk. Sveaborg (de Zweedse naam) werd in 1808 tijdens de Finse oorlog ingenomen door de Russen die Finland inlijven bij het Russische Keizerrijk. Toen Finland in 1918 onafhankelijk werd, werd het fort omgedoopt tot Suomenlinna. Sinds 1991 staat het op de werelderfgoedlijst van Unesco. Vandaag is Suomenlinna met een miljoen bezoekers per jaar de grootste toeristische trekpleister van het land. Ook wij maken er een dagtrip van, veel te kort om de eilandjes met wandelwegen, 6 musea, kunstgalerijen, shops en twaalf cafés en restaurants te ontdekken.
 |
| Een reusachtige ferry priemt zich door Suomenlinna. |
Vanaf de aanlegplaats van de ferry op Iso Mustasaari, het meest oostelijke eiland, volgen we de wandelroute die ons langs de highlights van het oude zeebastion voert. Onze eerste halte is de voormalige Russische orthodoxe garnizoenskerk die in 1819 door de Finnen werd getransformeerd tot een Lutherse gebedsplaats. Tot op de dag van vandaag doet de toren dienst als lichtbaken voor scheep- en luchtvaart. Ook de kerk zelf wordt nog steeds gebruikt, want er leven zo'n 800 mensen permanent op Suomenlinna. Als we de brug van Iso Mustasaari naar het eiland Susisaari oversteken, krijgen we een mooi staaltje gezichtsbedrog te zien als een enorme ferryboot zich dwars door het eiland lijkt te priemen. Het smalle kanaal tussen Susisaari en Vallisaari dat quasi onzichtbaar is vanop de brug, blijkt de enige mogelijke vaarroute naar Helsinki te zijn voor mastodonten als deze.
 |
Het eiland Kustaanmiekka is het meest zuidelijke van Suomenlinna.
|
Op Susisaari staan we in de meest idyllische uithoek van het fort, het Grote Binnenplein met rondom de mooiste barokarchitectuur. Het werd in 1760 ontworpen door Maarschalk Ehrensvärd, wiens mooie grafmonument midden op het plein staat. Een eind verderop kijken we uit over het immense droogdok, een van de oudste, nog operationele droogdokken ter wereld waar vooral houten boten worden hersteld. We bezoeken de Vesikko, een Finse duikboot uit de jaren '30 van vorige eeuw, nu een uniek museumstuk. Op Kustaanmiekka, het meest zuidelijke eiland, worden we met onze neus hard op het militaire verleden van Suomenlinna gedrukt. De zware kanonnen die we er zien dienden de Russische artillerie in de late 19e eeuw en dekken zowat de hele de toegangsroute over zee naar de Finse hoofdstad. We wandelen naar de ceremoniële Kings Gate, het iconische symbool van Suomenlinna. De Finnen die in grote getale naar hier afzakken vinden we terug aan de westkant van het eiland, waar ze kunnen zwemmen en languit zonnen op de rotsen bij het water. Zowat overal wordt gepicknickt. We wandelen terug naar de ferry langs het kleine, enige en overbevolkte zandstrand van Suomenlinna, amper een tennisveld groot, maar duidelijk erg populair.
"We wandelen langs het kleine, enige en overbevolkte zandstrand van Suomenlinna, amper een tennisveld groot, maar duidelijk erg populair."
 |
 |
| Seurasaari Open Air Museum: 4 eeuwen Finse plattelandscultuur. |
Het Finse Bokrijk. Als we de witte houten brug oversteken die het eiland Seurasaari met het vasteland verbindt, lijkt het of we een totaal andere wereld binnenwandelen. Seurasaari is vooral populair bij Helsinkiërs die er naartoe trekken om rust en stilte te zoeken. Er zijn zandstranden, twee naaktstranden, er is natuur in overvloed en 2010 werd de Kalevalakehto Installation er neergepoot: design om te relaxen, een co-project van Amerikaanse en Finse architectuurstudenten. Toch is Seurasaari vooral bekend om het openluchtmuseum, waar meer dan 4 eeuwen nationale plattelandscultuur wordt uitgestald. En ook dat brengt rust. In dit Finse Bokrijk worden we wegwijs gemaakt door Saara, een jonge Helsinkische in traditionele klederdracht.' Het openluchtmuseum bestaat al sinds 1909,' zegt Saara. 'Vandaag beslaat de collectie meer dan 80 houten huizen uit alle hoeken van Finland. De oude kruidenierswinkel is onze laatste aanwinst, die verhuisde in 2000 naar hier.'
 |
| Interieur Karuna kerk. |
We maken een boeiende tijdreis naar het Finse platteland, tussen oude huisjes zonder schouw maar altijd mét sauna. 'De sauna is het allerbelangrijkste deel van een Fins plattelandshuis, de rest wordt er gewoon rondgebouwd,' lacht Saara. We bezoeken o.a. de Antti farm (1820) een indrukwekkende vierkantshoeve uit Säkylä, de Niemalä Tenant farm uit Koningkangas dat een klein dorp op zich is en enkele oude windmolens. Maar dé blikvanger van Seurasaari is de Karuna kerk (1686), het oudste en mooiste gebouw van het museum. De kerk verhuisde in 1912 van Sauvo naar Seurasaari, een klus die twee maanden in beslag nam. Het schip en de toren staan meters ver uit elkaar, zodat ze bij een eventuele brand niet allebei in de vlammen zouden opgaan. Letterlijk alles werd uit hout gemaakt in het prachtige interieur. En vrome zielen die zich geroepen voelen kunnen er ook vandaag nog naar de mis.
"In Seurasaari maken we een boeiende tijdreis naar het Finse platteland, tussen oude huisjes zonder schouw maar altijd mét sauna."
 |
 |
| Sibelius Monument. |
Open als het vuur brandt. Op de terugweg naar het centrum maken we een tussenstop in het Sibelius Park in het Töölö district. De wereldberoemde Finse componist Jean Sibelius kreeg hier een opvallend monument, Passio Musicae, 600 golvende holle metalen pijpen die spelen met de wind, goed voor 24 ton staal. Of de maker ervan, Eila Hultinen, 50 jaar geleden de bedoeling had dat haar geesteskind een van de populairste attracties van de Finse hoofdstad zou worden is maar de vraag. Het is alvast erg fotogeniek en er worden aan de lopende band selfies genomen. Net achter het park trekt een rood geschilderd cottage café bij het water onze aandacht. 'Open als het vuur brandt' lezen we bij de ingang. En het vuur brandt, op een stenen barbecue naast de Limousine of the house, een Lada 2103 break gedecoreerd met oude Sovjet memorabilia. Zelfs de Finnen hebben goede humor.
 |
| Café Regatta Helsinki. |
Het bordje boven de toog is kort: Niet zeuren over cappuccino, wij schenken enkel vers gezette koffie. Het terras zit eivol, want dit wat chaotische, maar oergezellig oord met een surrealistische twist is duidelijk een populaire hangout. We installeren ons aan een tafeltje bij de zee met, jawel, vers gezette koffie die ver-ruk-ke-lijk smaakt, want de uitbater heeft zijn eigen koffiemerk. Behalve dat kan je er genieten van een ruim assortiment thee, chocolademelk en zelfs warme limonade. Ook een kleine honger kan je er stillen met huisgemaakte kaneelrollen en de worstjes, die je zelf kan roosteren op de barbecue, zouden onweerstaanbaar lekker zijn. Wij houden het bij een spie bosbessentaart die we laten aanrukken met het tweede rondje koffie. Voor de zonsondergang zijn we nog uren te vroeg, maar het mooie uitzicht op de Töölö baai en de magie van de plek zelf maken ons ondanks de drukte helemaal zen. Cafe Regatta is een bar die je moet bezocht hebben in Helsinki. En de kans dat je er voor een gesloten deur staat is vrijwel nihil, want het is elke dag open, winter en zomer. Als het vuur brandt tenminste.
"Het bordje boven de toog in Café Regatta is kort: Niet zeuren over cappuccino, wij schenken enkel vers gezette koffie."
© W.G. - DICHTBIJ & VER WEG 2018
HELSINKI PRAKTISCH:
HELSINKI PRAKTISCH:
TO: Wij gingen Helsinki verkennen als proloog op een roadtrip door Finland met Nordic, de T.O. met een hart voor
het noorden en Belgische marktleider voor Scandinavië. Nordic organiseert zowel
groepsreizen als individuele reizen op maat. Als je met hen naar Finland reist
weet je dat je niet alleen zeer goed geïnformeerd vertrekt, maar dat het een
onvergetelijk avontuur wordt, weg van de platgetreden paden. Ze zorgen voor een
parcours met heel veel zin voor detail en buitengewone ervaringen.
Deze reis naar Helsinki, maar ook naar de rest van Finland, kan je boeken op: www.nordic.be, tel:052/ 55
52 54.
Overnachten: Wij sliepen in hotel Lilla Roberts een hip hotel in een voormalig politiekantoor in het hart van Helsinki's Design District. Het gebouw werd ontworpen in 1909 door architect Selim A. Lindqvist en omvat vandaag 130 stijlvolle kamers in vijf categorieën. Super vriendelijk en behulpzaam personeel, leuk binnenplein met patio, gezellige bar en lounge met open haard, fitness en een uitstekend restaurant. Heerlijk en uitgebreid ontbijtbuffet. Warm aanbevolen!
 |
| Hotel Lilla Roberts Helsinki. |
Overnachten: Wij sliepen in hotel Lilla Roberts een hip hotel in een voormalig politiekantoor in het hart van Helsinki's Design District. Het gebouw werd ontworpen in 1909 door architect Selim A. Lindqvist en omvat vandaag 130 stijlvolle kamers in vijf categorieën. Super vriendelijk en behulpzaam personeel, leuk binnenplein met patio, gezellige bar en lounge met open haard, fitness en een uitstekend restaurant. Heerlijk en uitgebreid ontbijtbuffet. Warm aanbevolen!
Geen opmerkingen