 |
 |
| Z+, 12 km wandelplezier door de mooiste Vlaamse landschappen. |
Kapellen en kasseien. Tegendraads als we zijn starten we met lus 2, de kortste van de Z+ wandelroutes: 4,5 km door de mooie streek rond Maarkedal. Maar niet voor we bij de visvijvers van Terbeke ons eerste streekbier geproefd hebben. Ename, een bier dat gebrouwen wordt door Brouwerij Roman, is een goeie dorstlesser en dat is waar we vandaag vooral op focussen. Het doorstaat met stip de test. Z+ (zitbanken met +) zijn de nieuwste wandelroutes van Wandelwalhalla Vlaamse Ardennen die ons langs 5 permanente kunstwerken in de mooiste Vlaamse landschappen voeren. Zitten met een plus of bewonderen met een plus, het is maar hoe je het bekijkt. Wij hebben er alvast ontzettend veel zin in.
 |
 |
| Groen en rust overheersen in het mooie landschap van Maarkedal. |
Onder een brandende zon trekken we het glooiende landschap van Maarkedal in waar groen en vooral rust de boventoon voeren. Af en toe worden we onverschillig nagekeken door een koe, die ligt te kauwen in de schaduw van een dikke boom. Auto's zien we amper, wel veel wielertoeristen die hun kunnen uitproberen in het zog van de Ronde van Vlaanderen die hier elk jaar passeert. Constanten op onze wandeling zijn de vele kleine kapelletjes langs de weg, zeeën van goudgeel koren en ouderwetse kasseiwegen, die vast ooit nog op de werelderfgoedlijst belanden. Schaduw is er amper in dit glooiende landschap, wat op een bloedhete dag toch geen overbodige luxe zou zijn.
 |
 |
Eén met het glooiende Maarkedalse landschap: Het Bakstenen Tapijt.
|
Als we Het Bakstenen Tapijt bereiken, zijn we toe aan een korte break. De timing is perfect, want bij 30°C moet ons waterpeil dringend aangevuld. Deze kunstige bank die vloeiend de welvingen van het landschap volgt, zit verrassend lekker. Floris Vincke en Thijs Urban, een jong architectenduo uit Gent, wilden gebruik maken van de plooien in het landschap om deze artistieke rustplek te creëren. Een geslaagde onderneming als je het ons vraagt en de perfecte plek om van het mooie panorama te genieten. We proberen de bank in alle denkbare posities uit, mogelijkheden zat. Als we weer verder wandelen, neemt een familie met kinderen het gretig van ons over.
 |
 |
| Kunst tussen het koren: Deurnis van Jan Detavernier. |
De tocht door het Maarkedalse landschap maakt ons helemaal zen, de Z+ spots vormen een leuke afwisseling op deze twee wandellussen. We gaan op zoek naar de Boskantdreef, onze volgende halte, waar Deurnis als een houten triomfboog het hele wandelpad overspant. We zijn meteen gebiologeerd door dit prachtige portaal in de natuur van Jan Detavernier die het eigenhandig in elkaar timmerde. In deze houten poort, is er een opening waar we vanop twee banken de hele vallei overzien. Iets wat we gretig, maar iets te lang doen. We verliezen galant de tijd uit het oog zodat we een uur later dan gepland inchecken in Het Natuurlijk Genot. Maar tijd is gelukkig een rekbaar begrip in de Vlaamse Ardennen. Geert, die samen met zijn echtgenote Carine deze eco B&B twee jaar eerder startte, doet de naam van zijn zaak alle eer aan door ons meteen op een Steenuilke, een lokaal bier, te trakteren. Het koppel deed nog mee aan Met Vier in Bed. En we kunnen ons levendig voorstellen dat ze daar hoog scoorden, want we voelen ons meteen thuis. Gastvrijheid zit hen duidelijk in de genen.
"Constanten op onze wandeling zijn kleine kapelletjes, zeeën van goudgeel koren en ouderwetse kasseiwegen, die vast ooit op de werelderfgoedlijst belanden."
 |
| Een picknickplek in de schaduw: Tweesprong van Karel Verhoeven. |
Fata morgana. Met een goed gevulde picknickmand en energie voor 20 vertrekken we aan de kerk van Kerkem voor de grote lus van 7,5km, met nog drie zitbankjes. Naar een geschikte plek hoeven we niet lang te zoeken. Die vinden we in de schaduw van het kapelletje in het Leideveld bij De Tweesprong, de bakstenen trapjes van Karel Verhoeven die we als bank en tafeltje tegelijk kunnen gebruiken. Ze vormen een harmonieus geheel met het 19de eeuwse kapelletje. We wandelen verder door het ongerepte landschap dat ons vaag aan Toscane doet denken, al zijn de cipressen vervangen door elegante ronde knotwilgen. Enkele stokoude exemplaren staan als levende monumenten in het glooiende landschap geworteld. Plots wordt het kort, maar stevig klimmen.
 |
| Stokoude knotwilgen als volwaardige monumenten op de Taaienberg. |
De Taaienberg biedt niet alleen de wielrenners van de Ronde van Vlaanderen elk jaar weerwerk, maar ook gemotiveerde wandelaars als wij in volle zon en bij temperaturen van meer dan 30°C. Bovendien zitten we door onze watervoorraad, even voelen we ons als twee in de woestijn verdwaalde striphelden die zich met de tong uit de mond naar een fata morgana slepen. In ons geval het op de wandelkaart gemarkeerde café dat we nietsvermoedend voorbij lopen. Terugwandelen vinden we geen optie, dan maar met een droge keel verder. In de verte zien we de wieken van de oude Bossenaarsmolen boven de velden uitsteken, de volgende en voorlaatste halte op onze tocht.
 |
| 'Op Stap' van Marthe Vanthuyne bij de oude Bossenaarsmolen. |
We ploffen er neer op de artistieke Z+ bijdrage van Marthe Vanthuyne, Op Stap, een houten trap bij de molen die bovenaan uitloopt in een zitbank. We genieten alweer van de rust, een verbluffend mooi panorama en vooral van de houten molen zelf. Vanaf nu gaat het alleen maar bergaf, letterlijk dan. Ons geluk kan niet op als we net voor Kerkem een café met terras zien. 'We gingen net opendoen,' zegt de eigenaar. We kunnen hem wel omhelzen. Geen streekbier dit keer, maar twee jaar oude Orval. Nog nooit smaakte trappist zo lekker. In Kerkem bereiken we de laatste zitbank, meteen het eindpunt van de route: Drieluik van (alweer) Karel Verhoeven, een werk met filosofische aspiraties. Voor ons is het vooral een plek waar we op adem kunnen komen in schaduw. Het is bijna acht uur 's avonds en het kwik flirt nog steeds met tropische temperaturen. Een goeie douche doet wonderen.
"We wandelen door een ongerepte landschap dat ons vaag aan Toscane doet denken, al zijn de cipressen vervangen door elegante ronde knotwilgen."
 |
| Welverdiende kost na een dagje intensief stappen: een heerlijke bouillabaisse in De Zwarten Engel. |
Bouillabaisse met bier. Wandelen doet eten. Als we 's avonds onze benen onder tafel steken in De Zwarten Engel zijn we zowat uitgehongerd. Acht jaar nadat Nelis van het roze huisje waarin zijn moeder een winkel uitbaatte een restaurant maakte, is De Zwarte Engel een begrip in Etikhove. Nelis was in een vorig leven grafisch ontwerper en dat hij goeie smaak heeft is meteen duidelijk. Aan de muren hangen opvallende kunstwerken, in de hoek staat een oude stoof en op de vloer ligt een gigantisch Perzisch tapijt. Geen tafel of stoel is dezelfde in dit laidback restaurantje met niets dan positieve vibes. Maar op deze zwoele zomeravond eten we met z’n allen in de tuin. De treurwilg en de gekleurde lampjes boven het terras zorgen voor een leuke guinguette sfeer. Op de kaart staan gerechten met een knipoog naar de wereldkeuken en originele starters als rillettes van makreel en truffeltoast. Wij gaan voluit voor een heerlijke bouillabaisse die verrassend goed pairt met Ename Tripel, het bekendste streekbier.
"De treurwilg en de gekleurde lampjes boven het terras van De Zwarten Engel zorgen voor een leuke guinguette sfeer."
 |
| 'Sculptour' 3,5 hectare beeldenpark Beukenhof in Kluisbergen. |
 |
 |
| Sculptour, 3,5 ha. kunst in open lucht. |
'Toen we 17 jaar geleden naast onze galerij begonnen met een bescheiden tentoonstelling van beelden in open lucht, hadden we geen idee dat het zó uit de hand zou lopen,' zegt Piet. 'We groeiden jaar na jaar. Sculptour is intussen een begrip in de Vlaamse Ardennen.' Met hun initiatief willen ze kunstenaars een platform bieden en tegelijk drempelverlagend werken naar het publiek toe. Kunst is een taal die iedereen zou moeten begrijpen volgens Piet. Voor de prijs hoef je het echt niet te laten, want voor amper 5 euro kan je genieten van een leuke en gevarieerde kunstwandeling op het 3,5 ha grote domein. 'Met de opbrengst ervan kunnen we zelfs het gras niet laten afrijden,' lacht Lieve.
 |
| 'Ahnenfigur'. |
 |
| 'Het gesprek' |
Ook in hun galerij slaken we lange oh's van bewondering bij o.a. het mysterieuze werk van de Japanse Fujiwara en de vreemde vogels van Corjan Nodelijk. Ronduit geniaal is de Tartan Reloaded reeks van Mathias Hornung, een Duits kunstenaar die inspiratie zoekt in Schotse ruiten en ze met een slijpschijf omzet in tastbare kunstwerken. Op het terras bij de galerij genieten we nog na bij een drankje en het mooie uitzicht op het Beukenhof. Eén ding staat vast: hier komen we elk jaar terug.
"Sculptour, de jaarlijkse beeldenexpositie in het Beukenhof, werd een vaste waarde voor kunstbeleving in de Vlaamse Ardennen."
 |
 |
| Sharing is waar het allemaal mee begon in Amuzeke. |
Amuzeke. Voor we een punt achter ons leuke wandelweekend zetten, rijden we nog één keer terug naar de Taaienberg, dit keer om er te tafelen. Dat doen we in Amuzeke bij Cath, een adresje om te onthouden in Etikhove. Cath startte in 2016 in het oude vakantiehuis van haar grootouders een café waar je vooral sharing gerechtjes kon proeven. De kaart evolueerde en twee zomers later kan je er eenvoudige, maar eerlijke en vooral lekkere gerechten eten voor een erg faire prijs. Wij steken er een coq au vin en een in de stoomoven gegrilde steak achter de kiezen met frieten à l'ancienne, gemaakt van aardappelen van de boer aan de overkant. Ons kleine koningsmaal spoelen we door met een wel heel lokaal bier, een Maarkedalse Tripel. Het leuke is dat we er eten in een ongedwongen sfeer en in geen tijd aan de praat raken met de andere gasten. Amuzeke is net als De Zwarten Engel een plek om te onthouden. Zoals Maarkedal zelf trouwens, want we hebben er een leuke bestemming in eigen land bij.
"Het leuke aan Amuzeke is dat we er eten in een ongedwongen sfeer en in geen tijd aan de praat raken met de andere gasten."
© DICHTBIJ & VER WEG 2018
Info Wandelwalhalla Vlaamse Ardennen: www.wandelwalhalla.be
Info Sculptour 2018: www.beukenhof.com
Info Maarkedal: www.maarkedalmoetjebeleven.be
Info Wandelwalhalla Vlaamse Ardennen: www.wandelwalhalla.be
Info Sculptour 2018: www.beukenhof.com
Info Maarkedal: www.maarkedalmoetjebeleven.be
SLAPEN:
 |
Wij sliepen in Het Natuurlijke Genot in Maarkedal, de kindvriendelijke ecologische B&B van Carine en Geert waar gezond leven, gezond eten en het samenbrengen van mensen het credo is. Vier kamers in telkens andere accentkleuren en een gemeenschappelijke ruimte waar je o.a. streekbieren kan proeven in de honesty bar. Grote ecotuin volgens de principes van de permacultuur mét dieren. Info en reservaties: hetnatuurlijkgenot.be
Geen opmerkingen