Wadi Rum staat samen met de Namib Desert bovenaan ons lijstje van favoriete woestijnen. Ze is van een haast onwerkelijke schoonheid. Het is niet voor niks Unesco werelderfgoed. De Nomaden die er verblijven zorgen er vooral voor dat toeristen een echte inkijk krijgen in het woestijnleven, waarin tradities nog een belangrijke rol spelen. We testten het nomadenbestaan twee dagen voor jullie uit!
 |
Enkel de landschappen in de droom van een kind hebben deze grootsheid en stilte.
|
Red Planet. De
zandstenen rotsformaties nemen de meest vreemde vormen aan en steken fel af
tegen een oneindige, rode vlakte. De zon zorgt voor onwaarschijnlijke
kleurschakeringen. Wadi Rum wordt de vallei van de maan genoemd, al zou het
beter die van Mars heten, want er werden aardig wat films opgenomen die zich op
de rode planeet afspelen: Mission to Mars, Red
Planet en de bekendste The Martian met Matt Damon. Verbazen
doet ons dat niet, want de woestijn lijkt in al zijn natuurlijke schoonheid op
een filmdecor. T. E. Lawrence zei erover: “Enkel de landschappen in
de droom van een kind hebben deze grootsheid en stilte."
 |
Myriam legt het laatste stuk in de woestijn te voet af.
|
Lawrence (1888-1935) had goeie
smaak, maar voor hem was Wadi Rum harde realiteit: hij vocht hier aan de zijde van
de Arabieren de Arabische revolte tegen de Turken uit, wat het einde betekende
van het Ottomaanse rijk. Nadien schitterend in beeld gebracht door David Lean
in de epische prent ‘Lawrence of Arabia’. Het is lang geleden dat we de film zagen, maar we herkennen de grillige zandrotsen en granieten bergen die overal verspreid reliëf geven aan de rode zandzee. In een inham tussen twee rotsen in, die gebruikt werd als gevangenis tijdens de strijd tegen de Turken is een klein hoofdje uitgehouwen: het bijna vrouwelijke portret van Lawrence. “Hij was homoseksueel,” zegt onze gids.
Wij hebben nog altijd de knappe kop van de onvergetelijke Peter O’ Toole in ons hoofd als we aan hem denken. De echte T.E. Lawrence was slechts 1m56 en woog 63 kilo. Zijn medestrijder en vriend prins Abdullah staat afgebeeld aan de achterkant van dezelfde rots. Lawrence was al een legende voor zijn 30ste verjaardag, door de Arabieren als een spion aanzien, door de Engelsen als een overloper en saboteur. Maar eigenlijk was hij gewoon een charismatische Brit gelanceerd in een mystiek politiek avontuur. O’Toole maakte er een held van en de Wadi Rum woestijn deed hem schitteren.
 |
Net voor we de Wadi Rum inrijden: een stoomtrein, een erfenis van de Ottomaanse bezetting.
|
Wij hebben nog altijd de knappe kop van de onvergetelijke Peter O’ Toole in ons hoofd als we aan hem denken. De echte T.E. Lawrence was slechts 1m56 en woog 63 kilo. Zijn medestrijder en vriend prins Abdullah staat afgebeeld aan de achterkant van dezelfde rots. Lawrence was al een legende voor zijn 30ste verjaardag, door de Arabieren als een spion aanzien, door de Engelsen als een overloper en saboteur. Maar eigenlijk was hij gewoon een charismatische Brit gelanceerd in een mystiek politiek avontuur. O’Toole maakte er een held van en de Wadi Rum woestijn deed hem schitteren.
“Enkel de landschappen in de droom van een kind hebben de grootsheid en stilte van de Wadi Rum."
 |
We ruilen onze 4x4 voor kamelen.
|
Zeeziek. Hoe
verder we de woestijn inrijden hoe onwezenlijker het landschap wordt. We
stoppen met onze pick-up truck aan een
kamelenkamp en ruilen onze 4 wielen in voor 4 poten. Het schip van de woestijn
kan je maar best letterlijk nemen, er zijn mensen die echt zeeziek worden op
een kameel. Maar wij hobbelen met plezier door het diepe zand om alles
eens vanuit een ander perspectief te zien. Het
laatste stuk doen we te voet. Tegen een van de rode kliffen staat alles
klaar voor een magistrale picknick. Een buffetlunch in de woestijn, beter wordt
het niet.
 |
Traditionele Arabische muziek in de woestijn.
|
Terwijl het eten wordt klaargemaakt drinken we heerlijke Jordaanse
koffie die volgens de regels van de kunst met cardamom wordt bereid. Intussen
beklimmen we een zandduin in een zengende hitte. We worden beloond met een
uniek uitzicht. Als we een
kameel proberen te melken krijgen we concurrentie van junior, die de tepels van
zijn moeder allemaal voor zich claimt. We kunnen hem geen ongelijk geven. Wanneer de baby verzadigd
is, is het onze beurt. Het is vrij sterk van smaak en
nog warm. Terwijl het woestijnbuffet wordt klaargezet wandelen we naar een kloof
met een spectaculair uitzicht, het lijkt alsof een zachte nevel is neergedaald
op de zandvlakte onder ons.
Time flies, ook in de woestijn. We moeten ons haasten voor de zonsondergang. De jeep scheurt als gek naar een open plek in de woestijn. De zon doet nog een laatste krachtinspanning, maar zakt langzaam maar zeker richting horizon. Vanaf een rots genieten we van een onvergetelijk spektakel. Het wordt compleet wanneer de zon uiteindelijk wegglijdt tussen twee bergen die als kamelenbulten de oranje bol omsluiten. Een waaier aan kleuren licht de horizon op. Tot iemand de stekker uittrekt en het plots donker wordt. Het is een uniek en onvergetelijk schouwspel.
Hotel Wadi Rum. Het Rahayeb kamp wordt summier verlicht met fakkels en kaarsen. Het kampvuur geeft niet alleen sfeer maar ook warmte want de temperatuur daalt snel. Vannacht slapen we in authentieke nomadententen. Maar binnenin lijkt het eerlijk gezegd een beetje op een Turkse showroom slaapkamer. Niet bepaald wat we ervan verwachtten. Zo’n 10 jaar geleden verbleven we in een iets meer basic, maar wel erg authentiek kamp met matrasjes op de grond en een kamelendeken. Nu hebben we zelfs een badkamer. Maar de sfeer zit goed. We nestelen ons in de kleurrijke kussens aan het kampvuur. Wat vooral opvalt is een allesoverheersende stilte.
 |
Haasten voor de zonsondergang.
|
Time flies, ook in de woestijn. We moeten ons haasten voor de zonsondergang. De jeep scheurt als gek naar een open plek in de woestijn. De zon doet nog een laatste krachtinspanning, maar zakt langzaam maar zeker richting horizon. Vanaf een rots genieten we van een onvergetelijk spektakel. Het wordt compleet wanneer de zon uiteindelijk wegglijdt tussen twee bergen die als kamelenbulten de oranje bol omsluiten. Een waaier aan kleuren licht de horizon op. Tot iemand de stekker uittrekt en het plots donker wordt. Het is een uniek en onvergetelijk schouwspel.
"Vanaf een rots genieten we van onvergetelijk spektakel als een waaier van kleuren de horizon oplicht."
 |
Pure magie.
|
Hotel Wadi Rum. Het Rahayeb kamp wordt summier verlicht met fakkels en kaarsen. Het kampvuur geeft niet alleen sfeer maar ook warmte want de temperatuur daalt snel. Vannacht slapen we in authentieke nomadententen. Maar binnenin lijkt het eerlijk gezegd een beetje op een Turkse showroom slaapkamer. Niet bepaald wat we ervan verwachtten. Zo’n 10 jaar geleden verbleven we in een iets meer basic, maar wel erg authentiek kamp met matrasjes op de grond en een kamelendeken. Nu hebben we zelfs een badkamer. Maar de sfeer zit goed. We nestelen ons in de kleurrijke kussens aan het kampvuur. Wat vooral opvalt is een allesoverheersende stilte.
 |
Een maaltijd gegaard in een ondergrondse oven.
|
Het avondeten
wordt klaargemaakt in een oven onder de grond en smaakt overheerlijk. We eten
er markook bij, flinterdun brood dat door een specialist ter zake op een bolle
gloeiplaat kunstig wordt gebakken. Het is erg lekker, zelfs lichtjes
verslavend. In de hoofdtent klinkt plots traditionele Arabische muziek. Weg stilte, maar
ambiance verzekerd. We proberen de Dabke, een Jordaanse volksdans, een soort
Arabische versie van de Sirtaki. Veel bakken we er niet van, maar het is leuk.
Het meest magische moment van de avond is sterren kijken aan het kampvuur. Nadat de wolken zijn weggetrokken zien we er miljoenen. Want als er iets is waar Wadi Rum veel van heeft behalve zand zijn het wel sterren. En omdat er geen lichtvervuiling is kan je hier probleemloos de melkweg zien. Het wordt niet echt koud, wat ons een beetje verbaast, want het is midden november. We slapen heerlijk in ons Turks showroom bed met een veel te drukke sprei.
 |
We slapen heerlijk in ons Turks showroombed.
|
Het meest magische moment van de avond is sterren kijken aan het kampvuur. Nadat de wolken zijn weggetrokken zien we er miljoenen. Want als er iets is waar Wadi Rum veel van heeft behalve zand zijn het wel sterren. En omdat er geen lichtvervuiling is kan je hier probleemloos de melkweg zien. Het wordt niet echt koud, wat ons een beetje verbaast, want het is midden november. We slapen heerlijk in ons Turks showroom bed met een veel te drukke sprei.
 |
Jordaanse koffie met vers gebrande cardamon.
|
Het is nog stikdonker als we onze tent openduwen en naar buiten stappen. We willen voor geen goud de zonsopgang missen. Er is nog niemand anders te bekennen. De plooitjes in het zand worden zachtjes door de wind beroerd, de rode zandheuvels verklappen bij elke opkomende lichtstraal iets meer van hun geheimen, de stilte is oorverdovend. Jammer genoeg moeten we het vanochtend stellen zonder rode gloed. De zon is in tegenstelling tot gisterenavond omfloerst. Een paar honden blaffen dreigend, een kameel staat ons suf aan te staren, ergens wordt koffie gezet: de wereld ontwaakt.
"Als er iets is waar Wadi Rum veel van heeft behalve zand, zijn het wel sterren."
 |
Werner geniet van de zonsondergang. (Foto: Lieke Pijnappels).
|
© DICHTBIJ & VER WEG 2017
JORDANIË PRAKTISCH:
Vervoer: Royal Wings, een dochtermaatschappij van Royal Jordanian, vliegt vanaf 20 december 2016 eenmaal per week rechtstreeks vanuit Brussel naar Aqaba. Vanuit Aqaba is het 65 km rijden naar de Wadi Rum. De vluchten met Royal Wings zijn gecharterd, voorlopig kan je als consument enkel een ticket kopen als je het combineert met een rondreis, een fly and drive, of een verblijf in een hotel.
Beste reistijd voor Jordanië is de lente en de herfst. In de zomer is het er broeiheet. Januari en februari zijn de koudste maanden met gemiddeld 18° C. Ook dan schijnt de zon volop, maar is het wel sneller donker.
SLAPEN:
Overnachten: Wij sliepen in Rahayeb Desert Camp op 5 km. van Disi Village, 65 km. van Aqaba. In dit kamp kan je het woestijnleven in al zijn aspecten ontdekken en volop genieten van de authentieke sfeer. info@rahayebdc.com
 |
SLAPEN:
Overnachten: Wij sliepen in Rahayeb Desert Camp op 5 km. van Disi Village, 65 km. van Aqaba. In dit kamp kan je het woestijnleven in al zijn aspecten ontdekken en volop genieten van de authentieke sfeer. info@rahayebdc.com
Info over Jordanië: www.aqaba.jo & www.visitjordan.com
MEER LEZEN?
Geen opmerkingen