LA REUNION, HET EILAND MET 1000 GEZICHTEN

Réunion, het vroegere île Bourbon, ligt als een groen juweel te pronken tussen Madagaskar en Mauritius. Het biedt al het goede van Frankrijk met een vrolijke tropische twist. De natuur is er oneindig gevarieerd. Het heet niet voor niks het ‘Eiland met de Duizend Gezichten.’ Het binnenland, dat verbluffend mooi is, staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Voor lekkerbekken is Réunion een gastronomisch paradijs, voor sportievelingen betekent het pure adrenaline. Voor alle anderen is het tropische eiland gewoon genieten, want de mix van Creoolse gastvrijheid en Franse ‘joie de vivre’ werkt heerlijk aanstekelijk.

Creoolse fusion keuken.

De perfecte symbiose. ‘Bienvenue chez nous, bienvenue chez vous!’ Ik voel me inderdaad meteen thuis. De levenslustige Réunionnais zijn erg gastvrij. De perfecte symbiose van de vele culturen op het eiland zorgt voor een positieve, typisch Creoolse ‘art de vivre’. Het Creools is bovendien een bijzonder vrolijke taal, ze plaatsen voor bijna alle klinkers een Z. Zo worden Fransen schertsend les Zreilles (de oren) genoemd, omdat ze als kolonisten steevast naar hun oren grepen als ze het taaltje niet begrepen. De Réunionnais zijn net als de Belgen Bourgondiërs, in het weekend houden ze van farniente, maar niet zonder zich vol te stoppen met allerlei lekkers, waar ik me helemaal in kan vinden. Op de vele picknickspots, waar grote potten carri op de houtvuren staan te pruttelen, is het druk. Het lijkt op een buurtfeest. Overal klinkt muziek, iedereen praat met iedereen en er wordt behoorlijk wat bier verzet. Er zijn een heel aantal wellnesscentra, waar ik me naar hartenlust laat pamperen en ook yoga en golven behoren tot de mogelijkheden.

Adrenaline: raften op de Marsouins rivier.

Raften op de Marsouins rivier is dan weer pure adrenaline. Interessant voor foodies zijn de rumstokerijen en het rummuseum, waar ik uitgebreid de plaatselijke variëteiten mag proeven. Een vanillekwekerij bezoeken staat ook op het programma want ik wil alles te weten komen over dit zwarte goud, ik zit tenslotte op l’île Bourbon, hét eiland van de vanille. En als je je als een echte Réunionnais wil gedragen dan moet je minstens een paar kilo’s verse lychees verorberen tijdens je verblijf, ze zijn ontzettend lekker én zeer verslavend. Ik ben er gek op.

Vanille, het zwarte goud van Réunion.

Een eiland voor foodies. Je kan maar beter met een gezonde eetlust naar Réunion vertrekken. Want eten is voor de eilandbewoners meer dan zich voeden, het is een kunst en dat merk ik al van het eerste moment dat ik er voet aan wal zet. Geen maaltijd gaat voorbij zonder te aperitieven met een shot rhum arrangé (rum, fruit en kruiden) of een van de zachtere fruitpunches. Een ideale appetijtopwekker voor al het lekkers dat volgt, want de porties zijn groot en de keuze is uitgebreid. De gastronomie op dit eiland is net als de bevolking een culturele hutsepot. Ik eet er uiteraard erg goed Frans, maar de Creoolse keuken is veel meer mijn ding, fusionkeuken avant la lettre met invloeden uit Madagaskar, Azië en Afrika. Ik hou enorm van de bonbons piments, kleine beignets op basis van bonen, een van de vele Creoolse tapas.

Vis vind je in elk restaurant op dit Franse eiland.

Vis is er in overvloed, toch wordt er ook veel gevogelte en vlees gegeten: het populairst is de traditionele carri, een stoofpot van rundvlees of kip. Bij elke carri wordt er rougail geserveerd, een soort chutney die ook heerlijk smaakt bij worst: rougail saucisse is een klassieker, die ik leer klaarmaken tijdens een leuke kookcursus in een bijzonder trendy ingerichte B&B, la Villa Maido op het Plateau Caillou. Op het eiland waar de beroemde Bourbon vanille wordt geproduceerd wordt uiteraard ook vanille gebruikt in gerechten, de subtiele smaak is het lekkerst in een carri van eend. Iets ongewoner is de civet zourite. Civet wijst op het gebruik van wijn en in dit inktvisgerecht is dat om duimen en vingers bij af te likken. Moderne keuken, fusion en traditionele gerechten, soms allemaal in één maaltijd, is voor een foodie als ik een droom.

Geneeskrachtige planten en kruiden op de markt in Saint-Paul.

Produits péï op elke markt. Omdat er veel wordt ingevoerd, vaak helemaal uit Frankrijk, zijn de meeste producten niet goedkoop in de winkels. Op de markt valt dat een stuk beter mee, want er worden vooral produits péï verkocht (plaatselijke producten). De markten zijn dus bijzonder populair en een trekpleister, niet alleen voor toeristen, ook voor de Réunionnais zelf. Het is ook hier dat ze de laatste ladilafé (roddels) te weten komen. Bijna elk stadje heeft haar markt. In Saint-Denis (de hoofdstad) zijn er alleen al zes. De mooiste markt vind ik ‘s vrijdags en ‘s zaterdags in Saint-Paul, op de esplanade aan zee. Ik vind er zowat alles: exotisch fruit en groenten, maar ook kruiden, rum, olie en zelfs genezende planten, want er wordt nog volop aan natuurlijke geneeskunde gedaan. Vaak zijn het de lokale producenten zelf die de markten doen, de andere verkopers worden bazariers genoemd.

In Saint-Paul vind je de mooiste markt van Réunion.

Een bezoekje aan de markt is meteen een goede gelegenheid om een paar plaatselijke snacks uit te proberen. Op zowat elke markt vind je een pain bouchon gratiné, een broodje gevuld met dimsums en kaas, verwarmd in de oven. Ik vind het een vreemde combinatie. De dimsums alleen zijn wél heerlijk, net zoals de samosas, waarmee meteen de Aziatische invloed duidelijk wordt. Voor een snelle hap en een Dodo biertje kan je ook terecht in een typische camion bar. Iets dat je zeker moet uitproberen want ze zijn met uitsterven bedreigd. Naast eten, worden er ook artisanale hebbedingetjes, pareo’s en kleren op de markt verkocht. De kleuren spatten er werkelijk af. Een traktatie voor al mijn zintuigen.

Snorkelen is het mooist in de lagunes van Saint-Leu en L’Ermitage.

Een immens aquarium. Duiken en snorkelen is een must in Réunion, de Indische Oceaan is een paradijs voor iedereen die zoals ik gefascineerd is door het leven onder water. La Réunion is niet alleen gekend voor het duiken naar scheepswrakken, ik zie er ook kleurrijke koraalriffen ontelbare tropische vissen en wiegende zeeanemonen. Ik volg een paar schildpadden en kijk mijn ogen uit wanneer een enorme mantarog als een soort ufo onder me door zweeft. Snorkelen is het mooist in de lagunes van Saint-Leu en L’Ermitage. Het water rond Réunion is altijd kristalhelder, diepzeeduiken kan dus het hele jaar lang.

Rond de vele kliffen halen duikers hun hart op.

Duikers kunnen verder uit de kust een doolhof van grotten en spelonken ontdekken waarin de meest fascinerende vissen leven en de kleurrijke koralen je met verbazing slaan. Nog wat verder storten de kliffen de diepte in, het is hier dat je tijdens onze zomer gegarandeerd walvissen kan zien. De bultruggen komen er om te paren en te kalven. Hun acrobatische kunstjes en indringende gezang zijn ronduit spectaculair. Als ik vanuit Saint-Gilles-les-Bains uitvaar krijg ik bovendien bijna onmiddellijk het gezelschap van dolfijnen, ze zwemmen langs en onder de catamaran door en zijn minstens even nieuwsgierig als ik.

De tropische en wilde Marsouins rivier.

De Creoolse blues. Maloya en séga zijn twee traditionele muziekgenres die erg populair zijn op het eiland. Dus ik ‘Craz un séga’, ik ga een avondje stappen en de séga dansen, want als je in Réunion bent is dat onvermijdelijk. Maloya is dan weer een muziekstijl die afstamt van de slaven. Het is bovendien een sensuele dans waarbij vreemd genoeg de partners elkaar niet aanraken. Al is de basis traditioneel, toch swingt het de pan uit, jongeren gebruiken ook moderne instrumenten en mixen het soms met jazz, reggae en zelfs pop. Maar de traditionele vorm van Maloya, die over het leed van de mensen vertelt en wel eens de blues van de Indische Oceaan wordt genoemd, is ook terug populair. Veel instrumenten komen er niet aan te pas, enkel percussie en de kayamb (plat vierkant instrument gevuld met zaadjes). Het is zo uniek en eigen aan het eiland dat het op de Unesco lijst van immaterieel cultureel erfgoed staat.

Moderne kunst rond het traditionele leven op het eiland.

Maloya maakt deel uit van de identiteit van de eilandbewoners en wordt opgevoerd bij zowat elk politiek, sociaal of cultureel evenement. Ooit was het anders: in 1970 werd het om politieke redenen verboden, het werd pas in de jaren ’80 terug populair door performers als Danyèl Waro, een van de bekendste vertegenwoordigers. Ik kan geen concert bijwonen, maar beslis om de volgende keer in de winter te gaan, want op 20 dec, de dag dat de slavernij werd afgeschaft, is er elk jaar La Fête Kaf waar beide muziekgenres ruim aan bod komen. Nog beter is een kabar proberen bij te wonen, een geïmproviseerd feestje waarbij traditionele Maloya de hoofdrol speelt.

© M.T. - DICHTBIJ & VER WEG 2016.

Verse lychees in overvloed.

Het verhaal over het prachtige binnenland van het eiland, een spectaculaire helicoptervlucht en mijn paraglide avontuur kunnen jullie lezen in een volgende blogpost.

Info over Réunion: www.reunion.fr/en

HOE

Footprints: heeft 2 autotours samengesteld naar Réunion, die volledig aangepast kunnen worden volgens je eigen wensen.

Voor de zonsverduistering die op 1/9/2016 plaatsvindt is er een speciaal en eenmalig programma van 26/8 tot 3/9/2016.

Rond de eclips kan je ook twee langere programma's kiezen van 9 dagen: met een vast verblijf in ofwel in The Palm Hotel & Spa (het mooiste 5 sterrenhotel van het eiland) ofwel in Le Saint Alexis (erg aangenaam 4 sterrenhotel aan het strand): vanaf 2054€ (vlucht inbegrepen).

Meer info op: info@footprints.be en www.footprints.be of bij je reisagent.

VERVOER:

Air Austral: met de TGV naar Charles Degaule (Parijs) (TGV ticket inbegrepen in het vliegtuigticket): www.air-austral.com De vlucht duurt 11u30.

Hotel Le Saint-Alexis.

SLAPEN:

Le Saint-Alexis 4*: www.hotelsaintalexis.com: Mooi hotel aan het strand, in Saint-Gilles-Les-Bains. Zwembad aan de kamers.

Diana Dea Lodge 4*:www.diana-dea-lodge.re/en: Aangenaam hotel, super vriendelijk personeel. Wilde herten in de tuin. Prachtig uitzicht vanuit het zwembad.

Juliette Dodu 3*: erg authentiek hotelletje in het centrum van Saint-Denis in een typisch Creools huis met zwembad.www.hotel-juliette-dodu.com

Gîte Yvon Gravina: in le cirque de Mafate: basic, dubbele kamer voor 30€, mooie tuin, prachtig zicht. Reserveren: 0262 43 38 72.

Hotel Boucan Canot 4*:hotel in Creoolse stijl, aan een van de mooiste stranden in Saint-Gilles-Les-Bains. www.boucancanot.com

RESTAURANTS:

Le Bistrot des Lilas: in Saint-Denis. Goede keuken in typische Parijse bistrot ambiance, overgoten met een Creools sausje. www.bistrotdeslilas.fr

La Ferme Auberge Eva Annibal: in Bras-Panon: erg typisch Creoolse keuken, de flessen rhum arrangé staan op tafel, iedereen proeft à volonté. Heerlijke carri en andere plaatselijke specialiteiten zoals canard à la vanille (ze is erom bekend): www.annibal.eva.sitew.com

Ti Resto-Lontan: in Tempon: lekkere traditionele keuken: www.ti-resto-lontan.fr

La Marmite:in Saint-Gilles: je kan er zomaar even 14 verschillende carris proeven. www.allonslareunion.com

Verder kan je heel lekker eten in de hotels die hierboven vermeld staan

Kookcursus: In Villa Maido in Plateau Cailloux, het is ook een hele mooie en trendy B&B.

villa-maido.com