MANILA, EEN CHAOTISCHE MAAR BOEIENDE METROPOOL


Manila is als een parel en om die te vinden moet je eerst rustig de schelp openen. De enorme grootte van de stad, de chaos, het vreselijke verkeer en de armoede schrikken veel mensen af. Maar onder al die chaos zit een stad verborgen met een warm hart, vriendelijke mensen, hippe clubs, leuke kunstgalerijen, boeiende musea en uitstekende  restaurants. En al is het nog lang niet rozengeur en maneschijn, Manila maakt een gestage inhaalbeweging, terug naar de jaren '20-'30 toen het een van de boeiendste steden van Zuidoost-Azië was.

‘Mabouhai’, verwelkomt mijn gids me. Het betekent ‘lang leven’ in Tagaloc, de belangrijkste taal in dit archipel, na Engels. De Amerikanen hebben hier niet voor niks bijna 50 jaar de plak gezwaaid. In een luxueuze uitvoering van de traditionele jeepney (publieke taxibus), mét airconditioning, word ik naar mijn hotel gebracht. Er is zelfs karaoke aan boord. Het was een van de eerste landen waar karaoke populair werd. Ze doen niks liever de Filippino’s, zingen maakt deel uit van het leven van elke dag. De karaoke bars zijn dik gezaaid, er zijn ook gewone karaoke taxi’s waarin niet alleen de passagier maar ook de chauffeur aan het zingen slaat. Niet meteen verstandig, want sinds mijn laatste bezoek is Manila alleen groter en drukker geworden, er wonen 21 miljoen mensen, dus het verkeer kan tellen. ‘Manila never sleeps,’ zegt Jerry de chauffeur. En gelijk heeft hij: het is 1u ‘s nachts en het lijkt verdacht veel op Brussel tijdens de ergste spits.



Amerikaanse Willy’s. 377 jaar Spaans- en 47 jaar Amerikaans bewind, kan tellen. Vreemd genoeg hebben de Amerikanen meer invloed gehad en diepere sporen nagelaten dan de Spanjaarden. Het merendeel van de Filipino’s droomt ervan om ooit de US thuis te noemen. Anderzijds is het het enige land in Azië dat naar een Europese machthebber werd genoemd: Filips II (1556-1598) van Spanje. De Spanjaarden maakten van de Filipijnen het meest christelijke land van Azië. Al is het animisme altijd blijven sudderen en zit het bijgeloof diep geworteld: tambalans (kruidenmengers) en mangkukulam (geestenbezweerders) vind je nog in bijna elk dorp. In 1898 verkochten de Spanjaarden het land aan de Verenigde Staten, waar ze niet alleen de taal aan overhielden, het onderwijssysteem, maar ook de fooiencultuur, hamburgers en het witte kleffe toastbrood. 


De kleurrijke jeepney's
Maar de belangrijkste Amerikaanse erfenis vind ik de jeepney’s, die het straatbeeld volledig veranderden. Na de 2de WO bouwden de Filipino’s de achtergelaten Amerikaanse legerjeeps (Willy’s) om tot publiek transport. Ze beschilderen ze met felle kleuren en abstracte of religieuze taferelen, voegden er veel chroom aan toe, gaven hen de gekste namen en behingen ze met veelkleurige lichtjes, die er ’s nachts rijdende kerstbomen van maakten. In een mum van tijd werden de jeepney’s razend populair en net zo typisch voor de Filipijnen als het dagelijks kommetje rijst. Het leuke is dat je zo’n jeepney overal kan laten stoppen: gewoon op het dak kloppen en geld naar voor doorgeven, het komt altijd terecht. Op tijd eraf springen vind ik iets lastiger, het vraagt enige behendigheid, want ze zitten overvol. Het antwoord op hoeveel mensen er precies mee vervoerd kunnen worden is overduidelijk: ‘just one more‘...


Het Chinese kerkhof is als een stad, er wonen ook mensen
Chinese invasie. Chinezen werden in grote getale naar de Filipijnen gehaald tijdens het Spaanse bewind, omdat ze betere vakmannen waren dan de Filipino’s. Lange tijd werden ze beschouwd als de laagste trap in de maatschappij, koelies, die respectloos werden behandeld. Maar zoals overal hebben ze zich snel ontwikkeld tot succesvolle zakenmannen en goed draaiende zelfstandigen. De Binondowijk bestaat al 400 jaar en is de oudste China Town in de hele wereld. Dustin, mijn jonge gids neemt me mee naar het beroemde Chinese kerkhof in de wijk. Het is net een stad, met hier en daar een winkeltje en grote mausolea die vaak duurder en volumineuzer zijn dan de huizen van de nabestaanden. 


Een van de mausolea in Millionaires Row
Vooral in Millionaires Row, de naam zegt genoeg, staan er graven met toiletten, telefoon, brievenbussen, airconditioning, kristallen lusters, een receptiezaal waar af en toe etentjes worden georganiseerd, bewakingspersoneel, een tuinman en zelfs een logeerkamer mét jacuzzi...  De graftombes doen vaak dienst als weekendhuisje voor de familie. Steeds meer mensen wonen er. Ook mensen die zich tijdens het leven niet zoveel kunnen permitteren overdrijven enorm als het om de laatste rustplaats van nabestaanden gaat. Eén mausoleum is zelfs uitgerust met een zwembad, vertelt Dustin. Een mooi onderkomen bouwen voor de doden is geen optie maar een plicht. De Chinese buurt strekt zich intussen verder uit tot in Santa Cruz, het is er erg leuk wandelen: kleine kruideniers met exotische eetwaar, apothekers vol vreemde afrodisiaca, kleine restaurantjes, juweliers en antiekdealers. Hier en daar zie ik nog overblijfselen van de mix van koloniale en Chinese architectuur, want ook de mestizo’s en buitenlanders vestigden zich in de toen best draaiende buurt van de stad. 

De Sint Augustinuskerk in Intramuros, de oudste kerk van Manila
Spaans Manila. Geen enkele Filipino of Chinees werd binnen de muren van Intramuros (de oude stad) getolereerd. Dit was Spaans Manila, waar de hele Spaanse elite samenhokte. Gedurende meer dan 300 jaar leidden de Spanjaarden van binnen deze muren met een klerikale monarchie het land. Het fort Santiago, versterkt en omringd door loopgraven, was de regeringszetel van de Spaanse overheersers in de 16de eeuw. Ik rijd de oude stad binnen via een grote poort: mooie huizen, smalle straten met o.a. de oudste kerk van de Filippijnen in een eerder Zuid-Amerikaanse barokke stijl: de roze San Augustinuskerk (1599). Ze heeft alle mogelijke aardbevingen en zelfs de bombardementen van de Amerikanen overleefd. Het is een van de weinige voorbeelden van Spaanse architectuur die in goeie staat bewaard bleef. Het behoort dan ook tot Unesco’s werelderfgoed. 



Intussen zijn sinds eind mei 2014 deze grappige, maar erg vervuilende tricycles niet meer toegelaten in het centrum van  Manila
De Manila kathedraal werd 5 maal heropgebouwd en dateert van 1680. Rijken doneerden geld om er hun eigen kapel te hebben. Al die kapellen deden dienst als kerk, zo werden en worden er soms tot 10 missen tegelijk gegeven. Want de Filipino’s zijn katholiek, en hoe! Ruim 85% van de bevolking is praktiserend. Het bezoek van de paus in januari was een nationaal feest. De ‘pope fever’ brak al uit nog lang voor de man zijn koffers gepakt had.


Lechon is een lekkernij in de Filippijnen
Knapperige lechon. Manila doet niet meteen denken aan een Oosterse metropool, toch zijn er wijken die nog erg geur- en kleurrijk zijn. Als we de La Loma wijk naderen ruik ik al van ver het aroma van gebraden vlees. Op verschillende plekken in de wijk hangen knapperige speenvarkens traag te braden boven een vuurtje van kokosschillen. Geen feest in de Filipijnen zonder lechon, het is een echte lekkernij. Wat ik het liefste doe is gewoon rondlopen in de stad. In een zijstraatje spelen kinderen sipa, een spel met een zelfgemaakte rieten bal die je enkel met je voeten, knieën en ellebogen mag aanraken. Als de bal mijn richting uitkomt doe ik een verdienstelijke poging, ik word meteen uitgenodigd om mee te spelen. Geen sport om in volle zon te beoefenen. Het zweet drupt in dunne straaltjes van mijn rug. De drukkende warmte, het chaotische verkeer en het lawaai doen me  na een paar dagen verlangen naar wat groen. Je reis beginnen in de hoofdstad is alsof je gretig in de wat bittere schil bijt en het lekkerste, de vrucht, voor later bewaart.

Wordt vervolgd

© tekst en foto’s: Myriam Thys 2015

Lees ook: De Filipijnen het vergeten Eden

PRAKTISCH

Filipijnse ambassade voor België en Luxemburg: 297 Avenue Molière, 1050 Brussel, tel: 02/340 33 73

Etihad Airways: 5 vluchten per week: Brussel-Abu Dabi-Manila
Info en reservatie: www.etihadairways.com: 02/ 714 58 30 of via je reisagent

HOTELS
Discovery suites in Manila: 5 sterrenhotel  in het business centrum van Manila, maar vlakbij de shopping area en restaurants. Vanaf 105€
25 ADB Avenue, Ortigas, Pasig city, Manila, www.discoverysuites.com

The Bayleaf: boetiekhotel in de oude stad Intramuros, perfect gelegen naast de stadsomwalling, met een rooftop restaurant, The Sky Deck, van waar je een 360° uitzicht over de stad hebt.  Al vanaf 68€ voor een kamer. Muralla corner Victoria streets, Intramuros, Manila, www.thebayleaf.com.ph

Je kan bijzonder lekker eten in Manila

RESTAURANTS
Locavore: serveert enkel Filipijnse gerechten klaargemaakt met lokale producten, maar wel met een Franse touch. Industrieel decor met een open keuken. Probeer de sappige ‘Lechon’. 10 Brixton St Pasig, 1603 Metro Manila, www.locavore.ph

Your Local: is een bistro waar je Zuidoost-Aziatisch eet, ook hier met een twist. Het is een echte hipster plek. Naast hun standaard menu kan je er de hele dag brunchen. Het ‘Lam Rendang’ en de ‘Zalm Donburi’ zijn bijzonder lekker.
106 Esteban St. Cor V.A. Rufino St., Legaspi Village, Brgy. San Lorenzo, Makati, www.yourlocal.ph

Café Juanito: Echte Filipijnse keuken zoals de mensen thuis koken, de real thing, in een kitcherig decor, maar erg lekker en bijzonder authentiek.
Kapitolyo, Pasig City, Manila, tel. 63-2-632 0357

BARS
‘Blind Pig’ speak easy: een verborgen parel, letterlijk verborgen, want speak easy bars, die erg populair zijn in Manila, zijn gebaseerd op illegale bars tijdens de drooglegging in de States. Om niet ontdekt te worden moest je er stilletjes praten. Dat is nog steeds het principe: intieme sfeer, geen te luide muziek, goeie cocktails en enkel voor ingewijden. De bar ligt in uitgaansbuurt Makati, maar je moet erg goed zoeken, het enige herkenningsteken is een uithangbord in brailleschrift. Het is dus bijzonder exclusief.
227 Salcedo Street, Makati, GSM: 0175492204 (best reserveren)

Black Market is een club in een ondergrondse industriële loods, muziek: van jazz tot hip hop, reggae techno, dub, house en alles daartussen.
Ook hier is een speak easy bar: Finders-Keepers, met heerlijke cocktails. Iets makkelijker te vinden dan Blind Pig.
Warehouse 5, La Fuerza Plaza, 2241 Don Chino Roces Avenue (Pasong Tamo) (corner Sabio), Makati. Tel: 0917 829 4162 / 403-5019

71 Gramercy: is de hoogste rooftop bar van heel Manila en het is meteen ook dé place to be. De club waar iedereen naartoe komt om gezien te worden, zowel  fashionistas, als beroemdheden, modellen en verder iedereen die van feesten houdt. Goeie DJ sets. Je kan er ook eten.
71/F The Gramercy, Kalayaan Avenue, Makati; www.facebook.com/71gramercy, +63 917 8477535. 

Whitemoon Bar: dé beste plek om de zonsondergang te zien in Manila. Terwijl DJ’s de boel opvrolijken kan je genieten van een vers fruitsapje of een lekkere cocktail. Daarna kan je de 1,5 km lange promenade ‘San Miguel by the Bay’ afwandelen. Manila Ocean Park, in Metro Manila.

MUSEA
Er zijn zomaar even 43 musea in Metro Manila, voor ieder wat wils.
Je kan het zo gek niet bedenken, er is zelfs een schoenenmuseum:

Marikina Shoe Museum, waar 749 paar schoenen van de vroegere first lady Imelda Marcos tentoongesteld staan. www.atlasobscura.com/places/museum-marikina, Jose P. Rizal Straat, San Roque, Markina, middenin het schoenmakers district.

Ayala Museum: Een van de populairste privé musea, je ziet er niet alleen Filipijnse kunst van de 19de en 20ste eeuw, maar ook artefacts van de verschillende etnische groepen in de Filippijnen en scheepsmodellen. Er zijn bovendien voortdurend nieuwe tentoonstellingen. www.ayalamuseum.org
Makati Ave. cor. Dela Rosa St., Makati

PARKEN
Rizal Park: Het 140 ha grote park is een niet te missen bezienswaardigheid met Chinese en Japanse tuinen, een museum, een planetarium en een vlinder-en orchideetuin.  



INFO:

Paspoort: moet nog zes maanden geldig zijn, een visum is niet nodig als je minder dan 30 dagen in de Filipijnen blijft.
Geld: Pesos, verdeeld in centavos. 1 euro = 47,56 pesos
Er zijn overal ATM’s. Geld kan je ook wisselen in de hotels aan een even goeie koers als in banken en wisselkantoren. Credit cards worden aanvaard in hotels, de betere restaurants en grote winkels.
Taal: er zijn twee belangrijke talen: Filipino (dat gebaseerd is op Tagaloc) en Engels. Maar er zijn rond de 78 taalgroepen die 500 verschillende dialecten spreken. Bijna iedereen spreekt daarnaast ook Engels.
Gezondheid: Het Tropisch instituut raadplegen: 0900/10110 (betaallijn), website: www.itg.be
Opletten: Manila is een grootstad en zoals in alle andere metropolen in de derde wereld loop je er best niet rond met dure dingen en opvallende juwelen. Pickpockets zijn er overal. Laat je in je hotel inlichten over buurten waar je beter weg blijft en zorg dat taxichauffeurs meteen hun meter opzetten.
Klimaat: Er zijn drie seizoenen: het regenseizoen van juni tot oktober, het koele droge seizoen van november tot februari, het warme droge seizoen: van maart tot mei. De koudste maand is januari, de warmste: mei.
Tijdzone: + 8u

NOTA: Sinds eind mei 2014 zijn gemotoriseerde tricycles niet meer toegestaan in het centrum van Manila, een van de vele maatregelen om de enorme vervuiling tegen te gaan, iets wat wij alleen maar kunnen toejuichen.


WIJ ZIJN SOCIAAL:


MANILA, EEN CHAOTISCHE MAAR BOEIENDE METROPOOL

Geen opmerkingen

Naam

E-mail *

Bericht *

-->